lek. wet. Paweł Wróbel

Specjalista Chorób Trzody Chlewnej i Rozrodu Zwierząt

Biegunka biegunce nie równa

Szybkie przyrosty masy ciała oraz niski współczynnik wykorzystania paszy stały się wyznacznikiem nowoczesnej produkcji świń. Postępująca koncentracja produkcji oraz uzyskiwanie ekstremalnie wyśrubowanych wyników pociąga za sobą zwiększone ryzyko występowania wszelakich zaburzeń zdrowotnych. Choroby układu pokarmowego mogą „towarzyszyć” świni właściwie od urodzenia aż do śmierci i skutecznie przyczynić się do ograniczenia jej imponującego potencjału wzrostu.

Pośród wielu czynników patogennych dla układu pokarmowego świni, w praktyce terenowej na plan pierwszy wysuwają się:

Escherichia coli

Escherichia coli jest „królową” najróżniejszych biegunek i zaburzeń układu pokarmowego. Może wywoływać chorobę w każdym przedziale wiekowym, począwszy od osesków na dorosłych lochach i knurach kończąc.

Pod względem oddziaływania E. coli na organizm oraz przebiegu infekcji rozróżnia się 6 podstawowych szczepów tej bakterii:

szczep enterotoksynogenny (ETEC EnteroToxigenicEscherichiaColi) – wywołują zakażenia przewodu pokarmowego, czego efektem jest biegunka sekrecyjna, np. u nowo narodzonych prosiąt. Szczepy ETEC po dostaniu się do jelita przyczepiają się do komórek nabłonka i syntetyzują enterotoksyny. Adhezyny, czyli białka odpowiedzialne za „przyczepienie” się E. coli do komórek gospodarza, wytwarzane przez ETEC, nazywane są czynnikami kolonizacji lub CFA (Colonisation Factor Antigen) antygenami, szczepy ETEC mogą wytwarzać również cytotoksyczny czynnik nekrotyzujący CNF (Cytotoxic Necrotizing Factor). Enterotoksyny syntetyzowane przez ETEC to LT i/lub ST.