!!!Aktualności poza UE

Dobre wyniki Grupy Cherkizowo w 2014 r.

Grupa Cherkizowo wyprodukowała w 2014 r. ponad 800 tys. ton wyrobów mięsnych i 1,4 mln ton pasz, umacniając się tym samym na pozycji lidera w produkcji mięsa i pasz w Rosji. W 2014 r. dolarowe dochody firmy wzrosły w skali roku o 9% do 1 795,6 mln USD, a wyrażone w rublach o 30% do 68,7 mld RUB, głównie ze względu na dewaluację rosyjskiej waluty w ostatnim kwartale roku. Zysk brutto grypy Cherkizowo zwiększył się wobec słabego 2013 r. o 66% do 594,1 mln USD oraz dwukrotnie do 22,9 mld RUB. Zysk netto wyrażony w rublach był sześciokrotnie wyższy niż rok wcześniej i wyniósł 13,3 mld RUB.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 04.03.15

Dalszy spadek cen żywności na świecie w lutym br.

W lutym 2015 r. indeks światowych cen żywności FAO wyniósł 179,4 pkt. i wobec zmienionego indeksu ze stycznia br. obniżył się o 1% (1,8 pp.). W porównaniu do lutego ub. r. był o 14% (29 pp.) niższy. Ceny żywności na świecie spadały sukcesywnie od kwietnia 2014 r. i znajdują się obecnie na poziomie najniższym od lipca 2010 r. W lutym br. potaniał zwłaszcza cukier (-4,9%) i zboża (-3,2%), a także w mniejszym stopniu mięso (-1,4%). Podrożały natomiast artykuły mleczarskie (+4,6%) i nieznacznie oleje roślinne (+0,4%). Obniżka indeksu cen mięsa do 187,4 pkt. była spowodowana spadkiem notowań wołowiny i mięsa owczego. Ceny mięsa drobiu były stabilne, a wieprzowiny odbudowały się po ośmiu miesiącach nieprzerwanego spadku. Redukcja kursu wymiany walut wobec dolara amerykańskiego oraz obfita podaż eksportowa były przyczyną osłabienia cen wołowiny z Australii i Brazylii. Informacja o wprowadzeniu przez UE mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania wpłynęła natomiast na wzrost cen eksportowych unijnej wieprzowiny.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. FAO z dn. 05.03.15

Na giełdach coraz większe spadki cen zbóż

W bieżącym tygodniu na kluczowych giełdach przeważały zniżkowe tendencje cen zbóż. Prawdopodobnie jest to skutek zwiększającej się presji podażowej na rynku zbożowym i rynku soi. Pod koniec tygodnia notowania pszenicy na Euronext w najbliższym kontrakcie wynosiły 185,5 EUR/tonę, tj. o 0,9% mniej w porównaniu z poprzednim tygodniem. Jeszcze większe były zniżki notowań kukurydzy – w marcowym kontrakcie – o 2,9% do 148,5 EUR/tonę. Spadki cen pszenicy na unijnych giełdach były mniejsze niż w USA. W dalszym ciągu notowania pszenicy konsumpcyjnej w UE są bowiem wspierane przez utrzymujący się wysoki eksport. W tym tygodniu KE wydała licencje eksportowe dla aż 912 tys. ton pszenicy miękkiej. Słabe euro nadal działa na korzyść eksporterów z Unii. Warto podkreślić, iż w sezonie 2014/15 Polska umocniła swoją pozycję w gronie kluczowych unijnych dostawców pszenicy. Wyniki wywozu tego gatunku za 2014 rok są imponujące – 3,2 mln ton. Niestety pszenica jest wyjątkiem, gdyż w przypadku pozostałych liczących się gatunków ubiegłoroczne wyniki sprzedaży zagranicznej są gorsze niż w 2013 roku. Pierwsze oceny kondycji pszenicy ozimej we Francji są bardzo wysokie, daje to podstawy do formułowania optymistycznych prognoz zbiorów tego gatunku w kolejnym sezonie. Wyraźne spadki notowań zbóż wystąpiły na amerykańskich giełdach. Na CBoT pszenica w kontrakcie marcowym potaniała przez ostatni tydzień o 4,6% do 184,9 USD/tonę, a kukurydza o 2,5% do 149,6 USD/tonę. Spadki cen wystąpiły także w przypadku pszenicy HRW na KCBT – o 3,2% do 193,7 USD/tonę (kontrakt marcowy) i pszenicy HRS na MGE – o 4% do 202,5 USD/tonę (kontrakt marcowy). Silny dolar sprawia, że amerykańska pszenica ma trudności w konkurowaniu o kluczowe rynki zbytu w bieżącym sezonie. W tym tygodniu eksport pszenicy z USA wyniósł 328,3 tys. ton i mieścił się w przedziale prognozowanym przez analityków (200-400 tys. ton). Jednak tempo sprzedaży w dalszym ciągu jest niezadowalające. Wyeksportowano do tej pory 21,3 mln ton, w porównaniu do 28,1 mln ton w tym samym okresie sezon wcześniej. Warto odnotować, iż po pierwszym anulowanym przetargu, egipski GASC zdecydował się ostatecznie na zakup amerykańskiej pszenicy HRW, tak aby wykorzystać środki z linii kredytowej przyznanej Egiptowi przez USA. Jednak sprzedaż 290 tys. ton pszenicy to raczej krótkotrwała „radość” dla eksporterów. Ostatnio w przetargach na dostawy pszenicy do Egiptu wygrywały oferty francuskie i rumuńskie. Spowalnia tempo eksportu kukurydzy z USA. W tym tygodniu wywóz wyniósł 715,8 tys. ton – znacznie poniżej oczekiwań handlowców (w przedziale od 900 tys. ton do 1,1 mln ton). Pomimo to dotychczasowe wyniki eksportu kukurydzy z USA są bardzo dobre. Skumulowany wywóz osiągnął już 34,8 mln ton. W Stanach utrzymuje się relatywnie wysokie tempo produkcji bioetanolu. W trzecim tygodniu lutego br. tempo produkcji tego biopaliwa wynosiło 947 tys. baryłek dziennie, co prawda o 17 tys. baryłek mniej niż tydzień wcześniej, jednak nadal aż o 5,7% powyżej wyniku z analogicznego okresu 2014 roku. Utrzymująca się wysoka produkcja bioetanolu jest jednym z istotnych pozycji po stronie popytowej w amerykańskim bilansie kukurydzy, wpływającym na powstrzymywanie cen tego gatunku przed zbyt gwałtownymi spadkami. Przejściowe perturbacje logistyczne wynikające ze strajku przewoźników w Brazylii nie zostały jak dotychczas do końca rozstrzygnięte. Jeśli to nastąpi, to należy się spodziewać, iż z każdym tygodniem podaż soi od dostawców z Ameryki Łacińskiej będzie wzrastać – podobnie będzie z kukurydzą. Zwiększająca się dostępność zbóż i soi z krajów półkuli południowej powinna działać zniżkowo na ceny.

Źródło: Komentarz własny ekspertów FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł 

W sezonie 2014/15 globalna podaż rzepaku większa mimo spadku produkcji

W bieżącym sezonie 2014/15 prognozy globalnej produkcji rzepaku z końca lutego br. wzrosły o 0,7 mln ton (wobec stycznia br.), ale wobec poprzedniego sezonu 2013/14 będą mniejsze o 1,6% czyli o 1,1 mln ton do poziomu 69,1 mln ton wobec 70,2 mln ton sezon wcześniej oraz 64 mln ton przed dwoma sezonami. Należy zauważyć, że od września poprzedniego roku perspektywy zbiorów rzepaku w sezonie 2014/15 poprawiły się, bowiem wówczas globalne zbiory przewidywano na poziomie jedynie 67,5 mln ton. Jesienne zbiory rzepaku w Kanadzie, jakkolwiek były niższe niż rekordowe 18,2 mln ton w poprzednim sezonie, to jednak okazały się znaczne wyższe niż we wcześniejszych latach osiągając 15,6 mln. Zbiory rzepaku w Australii mogą osiągnąć około 3,4 mln ton (-11% wobec poprzedniego sezonu). Obecnie ocenia się, że globalna podaż rzepaku wzrośnie w bieżącym sezonie o 2,2% do 76,9 mln ton, co oznacza podaż większą o około 1,7 mln ton. Będzie to możliwe dzięki zgromadzonym znacznym zapasom. W Unii Europejskiej dzięki rekordowym zeszłorocznym zbiorom zapasy rzepaku wzrosły z 0,83 mln ton na początku lipca’2014 roku. Pod koniec czerwca br. przewiduje się ich rekordowy poziom 1,5 mln ton do 1,6 mln ton, czyli niespełna dwukrotnie więcej niż rok wcześniej. Te wysokie zapasy, które oznaczają również w lipcu br. wysoki poziom zapasów początkowych dla następnego sezonu 2015/16, będą z pewnością stanowić bufor dla przewidywanego spadku zbiorów w UE28 latem br.

Bilans rzepaku na świecie (mln ton)

                                   12/13  13/14  14/15p           zmiana w %

Zapasy początkowe            5,85    5,05    7,82    54,9

Produkcja                 64,00  70,21  69,10  -1,6

UE28 (30 VI)            19,80  21,23  24,18  13,9

Rosja                         1,04    1,39    1,45    4,3

Ukraina                      1,30    2,47    2,35    -4,9

Kanada                      14,02  18,20  15,56  -14,5

Chiny                        12,70  11,80  11,20  -5,1

Indie                          7,00    7,35    6,70    -8,8

Australia                   4,26    3,85    3,41    -11,4

PODAŻ                                 69,85  75,26  76,92  2,2

Przerób                                 61,82  64,38  66,88  3,9

Inne użycie                           2,98    3,06    3,11    1,6

POPYT                                  64,80  67,44  69,99  3,8

Zapasy końcowe                     5,05    7,82    6,93    -11,4

UE28 (30 VI)                           0,94    0,83    1,59    91,6

Kanada (31 VII)                       0,59    2,36    1,57    -33,5

Pozostałe kraje                       3,52    4,63    3,77    -18,6

Zapasy/zużycia %                  7,81    1,60    9,9      -14,6

Źródło: Oil World, p- prognoza

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Oil World

Powierzchnia upraw GMO na świecie w 2014 r.

Wg lobby biotechnologicznego z organizacji ISAAA na świecie w 2014 roku wobec 2013 nastąpił wzrost powierzchni uprawy roślin GMO o 6,3 mln ha do 181,5 mln ha tj. o 3,6%. Od 1996 do 2014 roku miał miejsce około 107 krotny wzrost powierzchni uprawy z 1,7 mln ha. Przyrost powierzchni w zeszłym roku był nieznaczny po rekordowej 10% zmianie w 2010 roku. Ilość rolników na świecie uprawiających modyfikowane genetycznie uprawy to około 18 mln (bez zmian) z 28 państw świata. Ponad 90 % rolników uprawiających rośliny genetycznie zmodyfikowane (około 16,5 mln) stanowili właściciele małych i niezamożnych gospodarstw z krajów rozwijających się. W 2014 roku ilość państw uprawiających GMO wzrosła z 27 rok wcześniej do 28 (20 krajów rozwijających się oraz 8 rozwiniętych). W zeszłym roku 11 państw świata uprawiało około i powyżej 1 mln ha upraw GMO, a pierwsze 9 w kolejności powyżej 2 mln ha (tabela poniżej). W 2014 r. największy obszar uprawy przypadał „tradycyjnie” na Stany Zjednoczone – 73,1 mln ha (wobec 70,1 mln ha rok wcześniej) przed Brazylią – 42,2 mln ha (wobec 40,3 mln ha) oraz Argentyną – 24,3 (wobec 24,4 mln ha). Kolejne państwa to Kanada 11,6 mln ha (wobec 10,8 mln ha), Indie 11,6 mln ha (wobec 11 mln ha), Chiny 3,9 mln ha (wobec 4,2 mln ha), Paragwaj 3,9 mln ha (wobec 3,6 mln ha), Pakistan 2,9 mln ha (wobec 2,8 mln ha), RPA 2,7 mln ha (wobec 2,9 mln ha), Urugwaj 1,6 mln ha (wobec 1,5 mln ha) oraz Boliwia 1 mln ton (bez zmian). W 2014 pozostałe 17 państw o obszarze uprawy GMO poniżej 1 mln ha w kolejności malejącej powierzchni tych upraw to: Filipiny, Australia, Burkina Faso, Myanmar, Hiszpania, Meksyk, Kolumbia, Sudan, Chile, Honduras, Portugalia, Kuba, Republika Czeska, Kostaryka, Rumunia, Słowacja, Bangladesz (uprawa po raz pierwszy w 2014 roku). W 2014 roku państwa rozwijające uprawiały 53% GMO wobec 54% rok wcześniej (50% przed trzema laty), a w państwa rozwinięte gospodarczo 47%. Zatem poprzedni rok był trzeci z rzędu, kiedy kraje rozwijające wyprzedziły rozwinięte. Wg NGO produkcja GMO na świecie obejmuje tylko kilka procent ziem rolnych, a uprawia je zaledwie 18 mln rolników spośród ponad 500 mln.

Powierzchnia upraw transgenicznych na świecie w 2014 r. (w mln ha)

Państwo          2013    2014                Uprawa GMO

USA               70,1     73,1     soja, kukurydza, bawełna, rzepak, dynia, papaja, lucerna, burak cukrowy

Brazylia          40,3     42,2     soja, kukurydza, bawełna

Argentyna       24,4     24,3     soja, kukurydza, bawełna

Indie               11,0     11,6     bawełna

Kanada           10,8     11,6     soja, kukurydza, rzepak, burak cukrowy

Chiny              4,2       3,9       bawełna, pomidor, papaja, słodki pieprz, topola

Paragwaj         3,6       3,9       soja, kukurydza, bawełna

Pakistan          2,8       2,9       bawełna

Afryka Płd.     2,9       2,7       kukurydza, soja, bawełna

Urugwaj          1,5       1,6       soja, kukurydza

Boliwia                       1,0       1,0       soja

Suma wszystkie:         175,2   181,5

Źródło: ISAAA

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: ISAAA, Agra Facto No 6-15