!!!Aktualności UE

Com Envi PE przeciw propozycji KE dot. możliwości zakazu importu GMO przez poszczególne państwa członkowskie

Dnia 13 października br. Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności – ComEnvi Parlamentu Europejskiego miażdżącą większością głosów tj. 47 do 3 (5 osób się wstrzymało) odrzucił propozycję Komisji z kwietnia br. zakładającą możliwość narodowych zakazów importu i użycia pasz i żywności GMO (wcześniej zalegalizowanych). (Poprzednio, 3 września br. Komitet ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich – ComAgri również odrzucił propozycję KE.) Przewodniczący ComEnvi Giovanni La Via (EPL, Włochy) ocenił, że eurodeputowani obawiają się, że propozycja KE może spowodować załamanie wspólnego rynku i skutkowałoby wprowadzeniem kontroli granicznych między państwami opowiadającymi się za oraz anty GMO. Ponadto uważa on że należy zrezygnować z nowych przepisów pozostając przy obecnym systemie, w którym decyzje nt. GMO w żywności i paszach są podejmowane na poziomie unijnym. Ostateczną decyzję ws. importu pasz i żywności GMO podejmie plenarne posiedzenie PE w trakcie sesji w Strasburgu 26-29 października. Wysoce prawdopodobne jest odrzucenie propozycji Komisji.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: EA, Agra Facts No 75-15

W UE ceny zbóż pod presją podaży

W tym tygodniu notowania pszenicy na Euronext obniżyły się o 0,8% do 177,5 EUR/tonę, a kukurydzy o 2,6% do 161,3 EUR/tonę. Tradycyjni unijni eksporterzy (a przede wszystkim Francja) doświadczają skutków coraz ostrzejszej konkurencji o wiodące rynki zbytu. Świadczą o tym wyniki ostatnich przetargów organizowanych przez egipski GASC, obrazujące konkurencyjność ofert od poszczególnych dostawców. GASC po raz kolejny zdecydował się na zakup rosyjskiej i rumuńskiej pszenicy. W tym tygodniu Strategie Grains podwyższył szacunki tegorocznych zbiorów pszenicy miękkiej w UE do rekordowych 149,6 mln ton, co było głównie odzwierciedleniem korekt dokonanych dla Francji – do nadspodziewanie wysokiego poziomu 41 mln ton. Pszenicy jest pod dostatkiem nie tylko w samej Unii, ale i w ujęciu globalnym. W ostatni piątek USDA podniósł szacunki światowych zbiorów tego gatunku z 731,61 mln ton do 732,79 mln ton oraz – co warto odnotować – prognozowanych zapasów na koniec sezonu z wcześniejszych 226,6 mln ton do 228,5 mln ton. W przypadku kukurydzy trzeba podkreślić, iż Unia odnotowała znaczny spadek produkcji – o 24% (r/r) do 57,6 mln ton. Jednak na kształtowanie się cen tego gatunku będą miały wpływ także takie czynniki jak: wysoka podaż w skali globalnej, relatywnie dobre wyniki unijnej produkcji zbóż ogółem oraz spadkowe tendencje cen pszenicy. Spadki cen zbóż wystąpiły również na amerykańskich giełdach. Przez ostatni tydzień na CBoT pszenica w najbliższym kontrakcie potaniała o 1,8% do 184,6 USD/tonę, a kukurydza o 4% do 147,8 USD/tonę. Główne przyczyny odnotowywanych zniżek są takie same jak w przypadku rynku unijnego – wysoka podaż pszenicy oraz nie najlepsze wyniki eksportu. Silny dolar dodatkowo utrudnia amerykański eksport. Pomimo ujemnych korekt dokonanych dla produkcji kukurydzy w Stanach przez USDA w ostatnim raporcie (z 345 mln ton do 344,3 mln ton) zwiększająca się dostępność kukurydzy z tegorocznych zbiorów wytwarza presję na spadek cen. Poza tym wysokie zapasy początkowe zarówno w USA (44 mln ton), jak i w ujęciu globalnym (196 mln ton) powodują, że podaż tego gatunku w dalszym ciągu jest znaczna. Dodatkowo efekt substytucyjny innych gatunków zastępujących kukurydzę w mieszankach paszowych również sprawia, że spadek jej produkcji nie ma dużego znaczenia dla światowego bilansu zbożowego, który w sezonie 2015/16 w dalszym ciągu będzie w miarę komfortowy. Poza tym spadkowe tendencje cen pszenicy mogą działać zniżkowo także na ceny kukurydzy. Po zbiorach na półkuli ponocnej uwaga obserwatorów rynku i analityków przeniesie się na półkulę południową. Wnikliwie obserwowany będzie zwłaszcza wpływ suszy na uprawy pszenicy na wschodnim wybrzeżu Australii (efekt zjawiska El Nino). Na nastroje na rynku zbożowym będzie wpływać także będzie kondycja ozimin. Niepokojące doniesienia pojawiały się ostatnio o wpływie suszy na stan zbóż ozimych na Ukrainie i w Rosji. Do czynników „wzrostowych” należy też zużycie zbóż, a zwłaszcza kukurydzy na cele biopaliwowe. Jak wiemy tej jesieni tempo produkcji bioetanolu w USA jest szybsze niż w analogicznym okresie ubiegłego roku. Większość czynników przemawia jednak obecnie za utrzymywaniem się notowań zbóż na niskim poziomie, mogą one dalej zniżkować, bądź poruszać się w trendzie bocznym.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters oraz innych źródeł

Chorwacko-słoweńska szynka w rejestrze nazw chronionych UE

W dn. 14 października br. w Dzienniku Urzędowym UE opublikowano rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1840 z dn. 7 października 2015 r. wpisujące do rejestru chronionych nazw pochodzenia (ChNP) nazwę „Istarski pršut/Istrski pršut”. Jest to suszony, zakonserwowany produkt mięsny wytwarzany z szynek wieprzowych z wyłączeniem nóżek, skóry i tłuszczu podskórnego, ale wraz z kośćmi miednicznymi, solony na sucho solą morską i doprawiany przyprawami (ziołami), suszony na wolnym powietrzu bez wędzenia, a następnie suszony i dojrzewający przez co najmniej 12 miesięcy. Produkt wytwarzany jest z szynek świń czystej rasy lub krzyżówek, z wyjątkiem rasy Piétrain. Średnia waga świń podczas uboju musi przekraczać 160 kg. W momencie wprowadzania do obrotu produkt ma ważyć minimum 7 kg. Pierwszy wniosek o rejestrację nazwy Istarski pršut został złożony przez Chorwację w 2013 r. Słowenia złożyła sprzeciw i został on dopuszczony. W lutym 2014 r. Komisja Europejska wezwała zainteresowane strony do rozpoczęcia konsultacji Słowenia twierdziła, że rejestracja nazwy Istarski pršut jest niezgodna z definicją chronionej nazwy pochodzenia, ponieważ obszar geograficzny dotyczący surowców jest większy od określonego obszaru geograficznego. Ponadto Słowenia uznała, że rejestracja zagroziłaby istnieniu nazwy Istrski pršut, tj. nazwy używanej w Słowenii w odniesieniu do produktu, który ma takie same właściwości jak Istarski pršut i który był zgodnie z prawem wprowadzany do obrotu przed ponad 5 lat poprzedzających datę publikacji jednolitego dokumentu dotyczącego nazwy Istarski pršut w Dzienniku Urzędowym UE. Po sześciomiesięcznych konsultacjach Chorwacja i Słowenia zawarły porozumienie, zgodnie z którym, w specyfikacji produktu wprowadzono kilka zmian. Wniosek Chorwacji stał się wnioskiem wielopaństwowym (Chorwacja i Słowenia) i został ponownie złożony w czerwcu 2015 r. Nazwę Istarski pršut zmieniono na Istarski pršut/Istrski pršut, która obejmuje również nazwę w języku słoweńskim. Obszar produkcji został poszerzony o słoweńską część Półwyspu Istria. Wprowadzono również dodatkowe drobne zmiany do innych części specyfikacji produktu. Ustalono znak towarowy (wzór piętna), wspólny dla całego obszaru produkcji Istarski pršut/Istrski pršut. Wyróżniający się i popularny smak produktu to zasługa klimatu Istrii (śródziemnomorski, przechodzący w kontynentalny), a także doświadczenia i umiejętności wielu pokoleń mieszkańców półwyspu. Sztuka wytwarzania szynki na Istrii liczy kilkaset lat, a pierwsze wzmianki na ten temat pochodzą z 1580 r.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 14.10.15 (L 267) i 05.06.15 (C 186)

Nowe Rozporządzenie UE o pomocy dla rolników w sektorach hodowlanych

W dn. 16 października br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazało się rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1853 z dn. 15 października 2015 r. ustanawiające tymczasową nadzwyczajną pomoc dla rolników w sektorach hodowlanych. Dla państw członkowskich UE przyznano łączną kwotę 420 mln EUR w celu zapewnienia ukierunkowanego wsparcia dla rolników w sektorach wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego. Powodem wprowadzenia pomocy były zakłócenia na powyższych rynkach, wywołane silną nierównowagą między podażą i popytem. Do wystąpienia zakłóceń przyczyniły się embargo rosyjskie na import produktów rolnych i spożywczych z UE, wprowadzone w sierpniu 2014 r. na rok i przedłużone do sierpnia 2016 r., a także globalne spowolnienie wywozu przetworów mlecznych do Chin. Na rynkach mleka, przetworów mlecznych i wieprzowiny doszło zatem do znacznych nadwyżek podaży, co poskutkowało presją cenową i problemami w zakresie utrzymania płynności finansowej przez rolników. W lipcu 2015 r. średnia cena tusz wieprzowych w UE spadła o 13%, prosiąt o 23%, a mleka surowego o 20% w stosunku do lipca 2014 r. Notowania obniżyły się również znacznie poniżej średniej z ostatnich 5 lat. Ponadto, w wielu państwach członkowskich UE na uprawy wiosenne i letnie negatywnie wpłynęły upały i susza, utrzymujące się w lipcu i sierpniu br. Sektory hodowlane wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego odczuły poważne negatywne skutki wzrostu kosztów produkcji na skutek niedoboru upraw paszowych i pastwisk. W tej sytuacji środki wsparcia dostępne dotychczas na mocy rozporządzenia UE nr 1308/2013 wydały się niewystarczające do zaradzenia zakłóceniom w sektorze hodowlanym. Wsparcie finansowe dla każdego państwa członkowskiego, przyznane rozporządzeniem 2015/1853, zostało obliczone na podstawie krajowych kwot mlecznych z lat 2014/15 oraz krajowego pogłowia trzody chlewnej i jest proporcjonalne do odnotowanego spadku cen skupu mleka i tusz wieprzowych od producentów, do stopnia zależności od rynku rosyjskiego oraz wpływu suszy na produkcję upraw paszowych i ich ceny. Najwyższe kwoty otrzymali Niemcy (ponad 62 mln EUR) i Francja (prawie 63 EUR). Kwota przyznana Polsce wynosi 28 946 973 EUR. Państwa członkowskie mają swobodnie rozdzielać kwoty krajowe korzystając z obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, takich jak spadek cen w poszczególnych sektorach, unikając zakłóceń konkurencji. Ostatecznymi beneficjentami pomocy mają być rolnicy we wspomnianych powyżej sektorach hodowlanych. Państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe wsparcie na rzecz rolników do maksymalnej wartości kwoty przyznanej w rozporządzeniu, przy spełnieniu tych samych warunków dotyczących obiektywności, braku dyskryminacji i niezakłócenia konkurencji. Dodatkowe wsparcie może zostać wypłacone najpóźniej do dn. 30 czerwca 2016 r.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 16.10.15 (L 271)

W dn. 16 października br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazało się rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1853 z dn. 15 października 2015 r. ustanawiające tymczasową nadzwyczajną pomoc dla rolników w sektorach hodowlanych. Dla państw członkowskich UE przyznano łączną kwotę 420 mln EUR w celu zapewnienia ukierunkowanego wsparcia dla rolników w sektorach wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego. Powodem wprowadzenia pomocy były zakłócenia na powyższych rynkach, wywołane silną nierównowagą między podażą i popytem. Do wystąpienia zakłóceń przyczyniły się embargo rosyjskie na import produktów rolnych i spożywczych z UE, wprowadzone w sierpniu 2014 r. na rok i przedłużone do sierpnia 2016 r., a także globalne spowolnienie wywozu przetworów mlecznych do Chin. Na rynkach mleka, przetworów mlecznych i wieprzowiny doszło zatem do znacznych nadwyżek podaży, co poskutkowało presją cenową i problemami w zakresie utrzymania płynności finansowej przez rolników. W lipcu 2015 r. średnia cena tusz wieprzowych w UE spadła o 13%, prosiąt o 23%, a mleka surowego o 20% w stosunku do lipca 2014 r. Notowania obniżyły się również znacznie poniżej średniej z ostatnich 5 lat. Ponadto, w wielu państwach członkowskich UE na uprawy wiosenne i letnie negatywnie wpłynęły upały i susza, utrzymujące się w lipcu i sierpniu br. Sektory hodowlane wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego odczuły poważne negatywne skutki wzrostu kosztów produkcji na skutek niedoboru upraw paszowych i pastwisk. W tej sytuacji środki wsparcia dostępne dotychczas na mocy rozporządzenia UE nr 1308/2013 wydały się niewystarczające do zaradzenia zakłóceniom w sektorze hodowlanym. Wsparcie finansowe dla każdego państwa członkowskiego, przyznane rozporządzeniem 2015/1853, zostało obliczone na podstawie krajowych kwot mlecznych z lat 2014/15 oraz krajowego pogłowia trzody chlewnej i jest proporcjonalne do odnotowanego spadku cen skupu mleka i tusz wieprzowych od producentów, do stopnia zależności od rynku rosyjskiego oraz wpływu suszy na produkcję upraw paszowych i ich ceny. Najwyższe kwoty otrzymali Niemcy (ponad 62 mln EUR) i Francja (prawie 63 EUR). Kwota przyznana Polsce wynosi 28 946 973 EUR. Państwa członkowskie mają swobodnie rozdzielać kwoty krajowe korzystając z obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, takich jak spadek cen w poszczególnych sektorach, unikając zakłóceń konkurencji. Ostatecznymi beneficjentami pomocy mają być rolnicy we wspomnianych powyżej sektorach hodowlanych. Państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe wsparcie na rzecz rolników do maksymalnej wartości kwoty przyznanej w rozporządzeniu, przy spełnieniu tych samych warunków dotyczących obiektywności, braku dyskryminacji i niezakłócenia konkurencji. Dodatkowe wsparcie może zostać wypłacone najpóźniej do dn. 30 czerwca 2016 r.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 16.10.15 (L 271)

Prognozy bilansu oleistych w sezonie 2015/16 wg KE

Agenda Komisji DG Agri w ostatniej prognozie z 24 września br. ocenia produkcję surowców oleistych w Unii w sezonie 2015/16 na 30,8 mln ton wobec 35,2 mln ton sezon wcześniej (-13%). DG Agri przewiduje spadek produkcji rzepaku w UE o 3,2 mln ton do poziomu 21,1 mln ton oraz słonecznika o 1,3 mln ton do 7,74 mln ton. Tymczasem produkcji soi powinna wzrosnąć o 0,12 mln ton do około 2 mln ton. Przez miesiąc poprawiły się prognozy dla słonecznika (z 7,7 mln ton) oraz rzepaku (z 20,8 mln ton) Import oleistych w sezonie 2015/16 powinien wzrosnąć do poziomu 16,5 mln ton wobec 15,4 mln ton sezon wcześniej. Poziom importu poszczególnych surowców oleistych powinien się zwiększyć i dla soi powinien osiągnąć poziom 13,2 mln ton, rzepaku do około 3,1 mln ton, natomiast słonecznika do 0,27 mln ton. Podaż 3 podstawowych surowców oleistych łącznie w sezonie 2015/16 zmniejszy się o 4% do 52 mln ton. W sezonie 2015/16 w Unii zapowiada się 2,5% spadek przerobu 3 podstawowych surowców oleistych do 44,1 mln ton, w tym spadek dla rzepaku o 0,9 mln ton do około 23,5 mln ton m. in. dzięki zużywaniu zapasów. Dla słonecznika przewidywany jest spadek przerobu o 1,3 mln ton do 6,6 mln ton, natomiast dla soi przerób powinien wzrosnąć o 1,1 mln ton do poziomu 13,9 mln ton. W trakcie sezonu 2015/16 zapasy oleistych (rzepak, soja oraz słonecznik) powinny się zmniejszyć z 4,3 mln ton do 3,3 mln ton (najbardziej dla rzepaku tj. spadek do 1,4 mln ton, dla soi spadek do 1,1 mln ton oraz dla słonecznika spadek do 0,8 mln ton).

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: KE