bigdutchmann

W UE cenę rzepaku wspiera ograniczona podaż oraz umocnienie soi 2015/16

W UE cenę rzepaku wspiera ograniczona podaż oraz umocnienie soi

Na giełdzie Euronext w Paryżu rzepak w kontrakcie na maj’2015 przez tydzień umocnił się o 1,9% do 378,5 euro/t wobec 369,5 euro/t (+2,4%) przed dwoma tygodniami. Dalej utrzymuje się ograniczona podaż surowca, która wspiera wartość rzepaku przy braku mocniejszych bodźców, które wpłynęłyby na kierunek ruchu cen. Dodatkowo prawdopodobnie okresowe umocnienie na rynku soi wspierało rzepak na giełdzie. Tymczasem niemieccy spółdzielcy prognozują około 16% redukcje zbiorów rzepaku ozimego do 5,25 mln ton. Prognozy dla zbiorów rzepaku w UE w br. przewidują 11% spadek produkcji do około 21,5 mln ton, jakkolwiek podaż w przyszłym sezonie 2015/16 będzie buforowana wysokim poziomem zapasów. Spowoduje to mniejszy spadek podaży niż wynikałoby to z redukcji produkcji. Na rynku rzeczywistym soja i rzepak podrożały wspierane przez rynek terminowy, ale śruty cechowały różnokierunkowe trendy. Należałoby odnotować spadki cen większości mączek rybnych. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ciągu tygodnia w kontrakcie na maj’2015 podrożała o 1% do 445,3 CAD/t wobec 453,3 CAD/t przed dwoma tygodniami na skutek umocnienia wartości kontraktów na rynku soi w USA oraz perspektyw mniejszych zbiorów rzepaku w br. za sprawą redukcji zasiewów przewidywanych obecnie na poziomie 4,5% mniejszym niż w 2014 roku. W Chicago majowy kontrakt terminowy na soję podrożał do poziomu najwyższego od 7 kwietnia br. przez tydzień o 1,3% do 359,4 USD/t, podobnie kontrakty na dalsze terminy. Przez 2 tygodnie majowy kontrakt umocnił się o 2,6%. Na wzrost wartości kontraktów wpłynęły dane o spowolnieniu eksportu amerykańskiej soi oraz dywagacje, że strajki transportowców w Argentynie i Brazylii mogą zakłócić eksport soi z Ameryki Południowej. Wydaje się, że wahania cen na rynku soi mają charakter korekty, a usunięcie problemów logistycznych w Ameryce Południowej przywróci spadkowy trend zwłaszcza, że ogromne zbiory soi w tej części świata materializują się. Dodać należy, że wczoraj (23 kwietnia br.) Argentyna zwiększyła prognozy zbiorów soi o 1 mln ton do 59 mln ton (wg USDA 57 mln ton).

 

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł 

Portugalskie wędliny w rejestrze chronionych oznaczeń UE 2015/16

Portugalskie wędliny w rejestrze chronionych oznaczeń UE

W dn. 15 i 16 kwietnia br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazały się rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/586, 2015/587, 2015/590 i 2015/591 wpisujące do unijnego rejestru chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) następujące produkty z Portugalii:

·          „Chouriça de sangue de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z odpadów surowego mięsa, tłuszczu i krwi wieprzowej;

·          „Salpicão de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z mięsa wieprzowego – polędwicy, schabu, szynki i łopatki;

·          Chouriça de Carne de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z mięsa wieprzowego – łopatki, słoniny, odpadów mięsa i tłuszczu;

·          „Presunto de Melgaço” – szynka wędzona wieprzowa.

Określony obszar geograficzny, na którym produkowane są powyższe wędliny jest ograniczony do gminy Melgaço w północno-zachodniej Portugalii. Warunki naturalne, które cechują tą gminę, tj. klimat kontynentalny z niskimi temperaturami podczas długich zim, umożliwiają przetwarzanie świeżego mięsa i naturalne dojrzewanie w chłodzie i procesie wędzenia. Tradycja hodowli i uboju świń na początku zimy w Melgaço sięga niepamiętnych czasów i jest związana z długotrwałą izolacją gminy.

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 15 i 16.04.15

Realizacja mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny 2015/16

Realizacja mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny

Według danych Komisji Europejskiej, w okresie od 9 marca do końca pierwszego tygodnia kwietnia br., wszystkie państwa członkowskie UE złożyły wnioski na 47,368 tys. ton wieprzowiny w ramach mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania. Największymi beneficjentami działania były w tym czasie Hiszpania, Dania, Polska i Niemcy. Ze wszystkich produktów, w odniesieniu do których przyznawane są dopłaty, zgromadzono w magazynach najwięcej nóg bez kości (dwie trzecie ogółu przechowywanego mięsa). Najwięcej wniosków (70% całkowitej ilości) dotyczyło 90-dniowego okresu przechowywania. Dopłaty zostały przyznane na mocy rozporządzenia Komisji (UE) 2015/360, które weszło w życie z dniem 9 marca 2015 r. Tymczasowe wycofanie wieprzowiny z rynku miało na celu przywrócenie równowagi rynkowej w UE i wzrost cen. Dla porównania, w 2011 r., kiedy to po raz ostatni zastosowano w UE mechanizm dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny, w tym samym okresie wprowadzono do magazynów 140 tys. ton mięsa. Komisja Europejska rozważa w niedługim czasie zakończenie przyznawania dopłat.

 

Prywatne przechowywanie wieprzowiny

Państwo        członkowskie Ilość (tony)

Hiszpania     10 336

Dania            9 456

Polska            9 137

Niemcy          6 679

Włochy          3 630

Francja          2 527

Holandia       2 405

UE-28           47 368

* dane Komisji Europejskiej za okres 09.03-03.04.15

 

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 23.04.15

W UE na giełdach tanieje pszenica

W UE na giełdach tanieje pszenica

W tym tygodniu notowania pszenicy w kontraktach terminowych na kluczowych światowych giełdach (w tym Euronext) przeważnie zniżkowały. Przez ostatni tydzień pszenica w najbliższym kontrakcie na paryskiej giełdzie potaniała o 3,2% do 183,3 EUR/tonę. Jeszcze większe spadki wartości odnotowano na CBoT. Tutaj pszenica w kontrakcie majowym wyceniana była po 181,7 USD/tonę, tj. o 4,7% mniej w porównaniu z końcem zeszłego tygodnia. Warto odnotować poprawę prognoz dla UE. W ostatnim raporcie francuska firma Strategie Grains podwyższyła przewidywane zbiory zbóż w Unii w bieżącym sezonie do 308,5 mln ton wobec 307,2 mln ton prognozowanych w marcu br. Korekta dotyczyła przede wszystkim pszenicy miękkiej – z wcześniejszych 140,4 mln ton do 141,4 mln ton. To mogła być jedna z przyczyn odnotowywanego spadku cen na unijnych giełdach. Drugą z przyczyn były najprawdopodobniej ostatnie spadki cen pszenicy w kontraktach terminowych na CBoT. Natomiast notowania kukurydzy w kontraktach terminowych były mniej więcej na poziomie zbliżonym do ubiegłorocznego. Ceny kukurydzy w kontrakcie czerwcowym na Euronext wyniosły 164 EUR/tonę – to jest tyle samo co przed tygodniem. Także w Chicago nie zaobserwowano znaczniejszych wahań notowań kukurydzy – spadek o jedynie 0,5% do 148,1 USD/tonę (kontrakt majowy). W USA pszenica tanieje z kilku przyczyn. Po pierwsze nastąpiła poprawa pogody. W pasie upraw pszenicy odnotowuje się opady deszczu, co wpłynie na polepszenie kondycji zasiewów HRW, m.in. dotyczy to środkowych obszarów stanu Kansas. Synoptycy zapowiadają kontynuację deszczowej aury także w weekend. Drugim czynnikiem spadku notowań pszenicy jest rekordowo niski tygodniowy eksport pszenicy ze Stanów. Jak podało USDA, w ostatnim monitorowanym tygodniu zakontraktowano zaledwie 47,9 tys. ton pszenicy na eksport, co jest najniższym wynikiem w tym sezonie handlowym. Jednocześnie było to znacznie poniżej oczekiwań analityków, które kształtowały się w przedziale od 100 do 300 tys. ton. Tak wolne tempo wywozu jest prawdopodobnie m.in. związane w dalszym umacnianiem się dolara, co wpływa negatywnie na konkurencyjność cenową amerykańskiego zboża w porównaniu do ofert innych kluczowych dostawców. Obecnie amerykańska waluta jest najmocniejsza od około 12 lat. Taka sytuacja jest natomiast korzystna na unijnych eksporterów. W bieżącym tygodniu KE wydała licencje eksportowe dla 741 tys. ton pszenicy miękkiej, a dotychczasowy wywóz tego gatunku z UE osiągnął już 26,4 mln ton, tj. o 9% więcej w porównaniu z wynikiem w rozpatrywanym okresie sezonu 2013/14. Warto podkreślić, że Unia sprzedaje z sukcesem nie tylko pszenicę konsumpcyjną. W bieżącym sezonie odnotowuje się zwiększenie sprzedaży pszenicy paszowej (zwłaszcza francuskiej) na rynki azjatyckie. W tym kierunku sprzedawany jest również jęczmień. Strategie Grains w ostatniej prognozie podwyższyła przewidywania unijnego eksportu pszenicy w sezonie 2014/15 o 2 mln ton do 32 mln ton. W przypadku kukurydzy mamy jak na razie do czynienia ze względną stabilizacją cen. Wyniki eksportu kukurydzy z USA w tygodniu kończącym się 15 kwietnia br. (ilości zakontraktowane) były zgodne z oczekiwaniami analityków (400-600 tys. ton) i wyniosły 588 tys. ton. Skumulowany eksport (zakontraktowany) osiągnął już 38,6 mln ton, mniej co prawda w porównaniu do 42,5 mln ton w analogicznym okresie sezon wcześniej, nadal jednak należy to uznać za dobry wynik sprzedaży. Wspierająco na notowania kukurydzy w USA w dalszym ciągu wpływa utrzymujące się wysokie tempo produkcji bioetanolu, chociaż należy podkreślić, że od czterech tygodniu produkcja stopniowo zwalnia. W tygodniu kończącym się 15 kwietnia br. produkcja bioetanolu w USA po raz kolejny była niższa w porównaniu do wyniku z poprzedniego tygodnia (o 12 tys. baryłek) i wyniosła 924 tys. baryłek dziennie. Zapasy bioetanolu obniżyły się nieco jednak w dalszym ciągu ich poziom należy uznać za relatywnie wysoki – 20,65 mln baryłek. Notowania bioetanolu na CBoT w najbliższym kontrakcie wynosiły pod koniec bieżącego tygodnia 1,412 USD za galon amerykański.

Źródło: Komentarz własny ekspertów FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

 

KE chce scedować decyzje o imporcie GMO na państwa członkowskie; silny opór przeciwko propozycji

KE chce scedować decyzje o imporcie GMO na państwa członkowskie; silny opór przeciwko propozycji

Komisja Europejska zamierza dnia 22 kwietnia ujawnić dokument, w którym przewiduje zmianę procedur importu żywności i pasz GMO. Autorem 13 stronnicowej propozycji jest komisarz ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności Vytenis Andriukaitis. Przewiduje się, że import żywności i pasz odbywałby się na podobnych zasadach, jak obowiązujące od 2 kwietnia br. reguły możliwego zakazu lub dopuszczenia upraw GMO przez poszczególne państwa członkowskie (patrz: wiadomości z 13 marca br.). Zatem ewentualny zakaz lub dopuszczenie do importu GMO byłoby nie jak obecnie na poziomie całej Unii, ale odpowiedzialność i decyzja spoczęłaby na państwach członkowskich. Podobnie jak dla zakazu upraw GMO państwo członkowskie mogłoby zakazać importu, ale z innych przyczyn jak ochrona zdrowia lub środowiska, co pozostaje w gestii EFSA. Już tydzień wcześniej szereg organizacji branży rolniczej jak i ochrony środowiska (Copa-Cogeca, Fefac, Fedoil, European Flours Millers, EuropaBio, FoE, GP) podniosło larum względem propozycji KE. Do protestów dołączyli najwięksi partnerzy handlowi Unii: USA, Kanada, Argentyna i Brazylia ostrzegając, że reforma może zakłócić handel międzynarodowy paszami oraz żywnością.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Agra Facts No 28-15