bigdutchmann

UE – SPADEK PODAŻY RZEPAKU W SEZONIE 2016/17 – 3

UE – SPADEK PODAŻY RZEPAKU W SEZONIE 2016/17

Zbiory rzepaku w UE w br. wg szacunków z połowy stycznia br. oceniane są na około 20,1 mln ton, co oznacza 10% spadek o 2,23 mln ton poniżej poziomu z 2015 roku (22,3 mln ton) oraz są najniższe od 4 lat. Oznacza to niewielki wzrost listopadowych (2016) szacunków o 0,12 mln ton, a grudniowych o 0,1 mln ton.

 

Bilans rzepaku UE (mln ton)

 

13/14

14/15

15/16

16/17p

zmiana w %

zapasy początkowe

1,01

0,88

0,91

1,24

36,3

Produkcja w tym:

21,24

24,29

22,31

20,08

-10,0

Niemcy

5,78

6,07

4,92

4,62

-6,1

Francja

4,37

5,52

5,31

4,65

-12,4

Polska

2,90

3,28

3,10

2,15

-30,6

Wielka Brytania

2,13

2,46

2,54

1,77

-30,3

Import * z

3,66

2,58

3,50

3,90

11,4

Ukrainy

1,77

1,26

1,11

0,88

-20,7

Kanada

0,07

0,13

0,44

0,75

70,5

Australia

1,46

1,08

1,82

2,15

18,1

PODAŻ

25,91

27,75

26,72

25,22

-5,6

Eksport *

0,29

0,59

0,35

0,45

28,6

Przerób

23,99

25,35

24,32

23,09

-5,1

inne użycie

0,75

0,90

0,81

0,78

-3,7

POPYT

25,03

26,84

25,48

24,32

-4,6

zapasy końcowe

0,88

0,91

1,24

0,90

-27,4

Źródło: Oil World, p- prognoza,

* poza handlem wewnątrz UE; sezon od lipca do czerwca

 

W sezonie 2016/17 podaż rzepaku w UE28 zmniejszyła się o 5,6% do 25,2 mln ton. Spadek produkcji wobec poprzedniego roku marketingowego dotyczy największych producentów w Unii. W Niemczech ocenia się zbiory na 4,62 mln ton (-6%), podobnie we Francji na poziomie 4,65 mln ton (-13%). W Wielkiej Brytanii miał miejsce duży spadek zbiorów do 1,77 mln ton (-30%) oraz w Polskce do 2,15 mln ton (-31%). W bieżącym sezonie zapowiada się rekordowy, bo 11% wzrost przywozu rzepaku z poza UE do około 3,9 mln ton (wg niektórych obserwatorów nawet więcej). Pod wpływem spadku zbiorów na Ukrainie (z 1,9 do 1,3 mln ton) import z tego kraju do UE zmniejszy się o 21% do jedynie około 0,9 mln ton. Import rzepaku z Australii powinien się zwiększyć o 18% do 2,2 mln ton, natomiast import Canoli z Kanady powinien wzrosnąć do 0,75 mln ton (+71%). W sezonie 2016/17 mniejsza podaż powinna przynieść 5% spadek przerobu do 23,1 mln ton. W okresie październik/grudzień’2016 przerób przekroczył wcześniejsze prognozy (szczególnie w Niemczech, Francji i Belgi) za sprawą wzrostu popytu na olej rzepakowy, co generował przemysł biodiesla. Ze względu na spadek podaży sezon 2016/17 powinien przynieść zużywanie zapasów z 1,24 mln ton do poziomu około 0,9 mln ton (-27%).

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Oil World

UE – INICJATYWA OBYWATELSKA WS. ZAKAZU STOSOWANIA GLIFOSATU

UE – INICJATYWA OBYWATELSKA WS. ZAKAZU STOSOWANIA GLIFOSATU

Komisja Europejska przyjęła 10 stycznia br. zarejestrowała petycję obywatelską mającą na celu zakaz stosowania substancji czynnej glifosat (substancja czynna herbicydu Roundup). Inicjatywa „Zakazać glifosatu” zostanie formalnie zarejestrowana 25 stycznia br. i od tej daty rozpocznie się roczny okres zbierania podpisów pod projektem. Aby propozycja zmiany prawnej zostały wzięte pod uwagę, organizatorzy akcji muszą zebrać pod projektem przynajmniej milion podpisów poparcia od mieszkańców z co najmniej siedmiu z 28 krajów członkowskich Unii. Dopiero wtedy pomysłodawcy inicjatywy mogą wezwać KE do zaproponowania krajom członkowskim nowych unijnych przepisów w sprawie glifosatu. Możliwość wprowadzenie zmian prawnych w UE wg. tzw. inicjatywy obywatelskiej została powołana została na mocy Traktatu Lizbońskiego i wprowadzona od 2012 roku. Jeśli uda się zebrać 1 mln podpisów Komisja będzie miała trzy miesiące, by zdecydować, czy poprze zaproponowane przez mieszkańców regulacje, czy je odrzuci oraz musiała odpowiednio uzasadnić decyzję. Przypominamy, że spór o szkodliwość glifosatu toczy się w UE od kilku lat, a w lipcu 2016 roku wygasała dotychczasowa licencja na jego stosowanie w Unii, a Komisja przedłużyła możliwość stosowania o 1,5 roku, tj. do końca 2017 roku (pierwotnie chciała wydać zgodę na 15 lat). Dodatkowo Europejska Agencja ds. Substancji Chemicznych – ECHA ma wydać do lata opinię dotyczącą rakotwórczości herbicydu. Opinie naukowe dotyczące glifosatu były podzielone: EFSA (Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności) – oceniał herbicyd za bezpieczny dla ludzi, ale Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem – IARC (należąca do WHO) uważa, że środek może być rakotwórczy.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Agra Facts No 2-17

UE: WYNIKI TYGODNIOWEGO EKSPORTU I IMPORTU 2017-3

UE: WYNIKI TYGODNIOWEGO EKSPORTU I IMPORTU

W tym tygodniu wyniki unijnego eksportu zbóż były następujące: 174 tys. ton pszenicy miękkiej, 16 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 13 tys. ton durum, 4 tys. ton semoliny, 31 tys. ton jęczmienia, 34 tys. ton słodu oraz 13 tys. ton kukurydzy. Łącznie od początku bieżącego sezonu handlowego wyeksportowano 20,355 mln ton zbóż, tj. o 16,5% mniej niż w analogicznym okresie sezon wcześniej. W rozpatrywanym tygodniu unijny przywóz zbóż kształtował się następująco: 166 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki pszennej w ekwiwalencie ziarna, 24 tys. ton durum, 1 tys. ton słodu oraz 122 tys. ton kukurydzy. Unijny import zbóż w tym okresie wyniósł 8,5 mln ton, tj. o 24% mniej niż w tym samym okresie sezon wcześniej.

Źródło: FAMMU/FAPA na podstawie Reuters i innych źródeł

UE – RZEPAK WSPIERANY PRZEZ DROŻEJĄCĄ SOJĘ

UE – RZEPAK WSPIERANY PRZEZ DROŻEJĄCĄ SOJĘ

Na giełdzie Euronext w Paryżu kontrakt na rzepak na luty 2017 roku w ciągu ostatniego tygodnia ponownie umocnił wartość tym razem o 1,5% do 420,8 euro/t wobec 418 euro/t (+0,7%) przed dwoma tygodniami (wzrost wartości o 2,8 euro/t). Czwartkowe notowania znalazły się powyżej dotychczas rekordowej ceny kontraktu lutowego z 15 grudnia 2016 roku (419,8 euro/t). Rynek jest rozchwiany, a rzepak nieco stracił impet jakkolwiek wspierała go drożejąca soja. Utrzymuje się napięty bilansu rzepaku w UE w bieżącym sezonie 2016/17 na skutek zeszłorocznych zbiorów, które były wg najnowszych danych znalazły na poziomie około 20,1 mln ton (-10%). Obecnie w bieżącym sezonie przewiduje się zapotrzebowanie na importowany rzepaku w Unii jest na poziomie 3,9 mln ton. Wzrosła podaż eksportowa rzepaku z Australii (dzięki lepszym niż się spodziewano zbiorom) skąd będzie pochodzić największy import do Unii. Ten wzrost dostępności surowca na rynkach międzynarodowych jest czynnikiem, który może tłumić silniejszy wzrosty cen rzepaku w UE. Na rynku rzeczywistym przez tydzień podrożały surowce oleiste oraz śruty, które cechowała największa dynamika wzrostów. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ostatnim tygodniu w kontrakcie na marzec’2017 mocno zwyżkowała z 502,3 CAD/t do 518,4 CAD/t (przed 2 tyg. 503,6 CAD/t) wspierana osłabieniem wartości dolara kanadyjskiego (co zwiększa nadzieje na wzrost popytu eksportowego) oraz ograniczoną sprzedażą przez farmerów liczących na podrożenie surowca. Na giełdzie towarowej w Chicago marcowy kontrakt terminowy na soję. w ciągu tygodnia mocno zwyżkował z 382,2 USD/t do 393,2 USD/t (przez 2 tyg. wzrost o 21,2 USD/t) głównie pod wpływem wieści z Argentyny o permanentnych deszczach, które mogą zagrozić zbiorom soi tego trzeciego jej producenta na świecie. W ostatnią środę (18 stycznia br.) marcowy kontrakt zwyżkował do poziomu najwyższego od 6 miesięcy, ale w czwartek uczestnicy rynku realizowali zyski i notowania osłabły. Dalszy kierunek zmian cen zależał będzie przede wszystkim od prognoz materializacji zbiorów w Ameryce Południowej, co mogłoby w pewnym stopniu osłabić silne czynniki fundamentalne tj. wielka globalna produkcja soi (w tym w USA) w bieżącym sezonie.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

UE: CENY ZBÓŻ POD PRESJĄ PODAŻY 3-2017

UE: CENY ZBÓŻ POD PRESJĄ PODAŻY

Pod koniec tygodnia notowania pszenicy w kontrakcie marcowym na Euronext nie zmieniły się w porównaniu z poprzednim tygodniem – spadek o 0,1% do 169,5 EUR/tonę, a notowania kukurydzy były nieznacznie wyższe – tygodniowy wzrost cen o 1,2% do 169,5 EUR/tonę. Podobnie kształtowały się notowania zbóż w kontraktach terminowych na CBoT. Ceny pszenicy w najbliższym kontrakcie obniżyły się przez tydzień o 0,6% do 155,6 USD/tonę, a kukurydzy wzrosły o 2,2% do 144,2 USD/tonę. Taką skalę wahań cen należy uznać za niewielką. Na poziom cen w najbliższym czasie w dalszym ciągu będzie oddziaływał przede wszystkim wyjątkowo ciężki bilans zbożowy w skali globu. W UE warunki meteorologiczne w styczniu br. nie wszędzie były korzystne dla upraw ozimych. Strategie Grains uwzględniając prawdopodobieństwo strat mrozowych w krajach wschodniej Europy, obniżyła prognozy zbiorów pszenicy ozimej w 2017 roku. Dotyczy to również Polski – skutki mrozów w sytuacji niewystarczającej pokrywy śnieżnej. W krajach basenu Morza Czarnego rozkład temperatur jest typowy dla tego okresu roku, a pokrywa śniegu wystarczająca. W tym tygodniu ukazały się styczniowe szacunki IGC. Oszacowanie zbiorów pszenicy w skali globalnej w sezonie 2016/17 zostało podwyższone z 749 mln ton do 752 mln ton, a kukurydzy – z wcześniejszych 1 042 mln ton do 1 045 mln ton. Światowa produkcja zbożowa została skorygowana w górę o 10 mln ton do 2 084 mln ton, co oznacza zbiory o 90 mln ton wyższe niż w poprzednim sezonie i jednocześnie rekordowe. Zapasy ziarna na koniec sezonu są prognozowane na 507 mln ton, tj. o prawie 50% więcej niż ich najniższy poziom z sezonu 2012/13. Według IGC, perspektywy zbiorów pszenicy ozimej w nadchodzącym sezonie są w większości korzystne dla półkuli północnej, pomimo pojawiających się obaw związanych z niekorzystnymi warunkami pogodowymi w USA czy niektórych rejonach Europy. Zakładając nieznaczny spadek areału i plony na przeciętnym poziomie, całkowita produkcja pszenicy w sezonie 2017/18 jest obecnie prognozowana na 735 mln ton, tj. o 2% mniej niż sezon wcześniej. W tym tygodniu handlu międzynarodowym Jordania dokonała zakupu 50 tys. ton pszenicy konsumpcyjnej, a Filipiny – 165 tys. ton pszenicy jakości paszowej, prawdopodobnie pochodzącej z Australii. Poza tym warto odnotować podwyższenie stóp procentowych przez FED w USA, które spowodowało umocnienie się dolara amerykańskiego. Pomimo pojawiających się obaw o kondycję pszenicy ozimej w UE i USA, ceny pszenicy w dalszym ciągu kształtują się na niskim poziomie. Bilans pszenicy jest komfortowy, m.in. za sprawą wyjątkowego urodzaju w krajach basenu Morza Czarnego i kluczowych producentów z półkuli południowej. Z kolei na sytuację na rynku kukurydzy wpływają nadspodziewanie dobre wyniki amerykańskiej produkcji i wysokie zbiory w Argentynie i Brazylii.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł