bigdutchmann

NIEMCY JEDZĄ CORAZ MNIEJ WIEPRZOWINY

NIEMCY JEDZĄ CORAZ MNIEJ WIEPRZOWINY

Popyt konsumencki na wieprzowinę obniża się w Niemczech już od 5 lat. Według danych niemieckiej agencji informacji rynkowej AMI, w 2016 r. spożycie mięsa wieprzowego na jednego mieszkańca wyniosło 35,8 kg i było o 11% niższe niż w rekordowym 2011 r. (40,1 kg). Obniżyła się głównie konsumpcja świeżego mięsa ze względu na spadek zakupów przez gospodarstwa domowe, niższe jest także spożycie przetworów. Sytuacja ta ma znaczny wpływ na unijny rynek wieprzowiny. Niemcy są największym producentem, konsumentem i eksporterem tego gatunku mięsa w UE oraz jego drugim importerem. Wieprzowina traci udział w rynku na korzyść mięsa drobiu i wołowiny. Konsumpcję wieprzowiny obniżają głównie starsi mieszkańcy Niemiec ze względów zdrowotnych. Jednocześnie, w populacji tego kraju rożnie liczba Muzułmanów, którzy nie jedzą mięsa wieprzowego. Spadające krajowe spożycie powoduje również zwiększenie możliwości eksportowych niemieckiej wieprzowiny.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 13.01.17

UE – CENY NA RYNKU WIEPRZOWINY W GRUDNIU 2016 R. WYŻSZE NIŻ MIESIĄC WCZEŚNIEJ W grudniu 2016 r. ceny reprezentatywne wieprzowiny (m/m) zwiększyły się w 21 krajach Unii. Cena reprezentatywna tego gatunku mięsa obniżyła się w Rumunii (-4,2%), Hiszpanii (-0

UE – CENY NA RYNKU WIEPRZOWINY W GRUDNIU 2016 R. WYŻSZE NIŻ MIESIĄC WCZEŚNIEJ

W grudniu 2016 r. ceny reprezentatywne wieprzowiny (m/m) zwiększyły się w 21 krajach Unii. Cena reprezentatywna tego gatunku mięsa obniżyła się w Rumunii (-4,2%), Hiszpanii (-0,8%), Holandii (-0,3%) oraz w Estonii, zaś na Malcie, we Francji i w Portugalii pozostała bez zmian. Średnia cena reprezentatywna wieprzowiny (kl. E) dla całej UE kształtowała się w tym okresie na poziomie 152,90 EUR za 100 kg, tj. była o 0,7% wyższa niż w listopadzie minionego roku, jednocześnie przewyższała średnią cenę z grudnia 2015 r. aż o 21,2%. Warto zauważyć, że średnia cena reprezentatywna wieprzowiny dla całej Unii była w grudniu 2016 r. o 0,3% wyższa od średniej ceny z ostatnich pięciu lat dla tego miesiąca (152,52 EUR za 100 kg). W grudniu 2016 r. największą miesięczną dynamikę wzrostu cen wśród krajów Wspólnoty zanotowano w Bułgarii (+5,8%), we Włoszech (+3,5%), w Belgii (+3,0%), Wielkiej Brytanii (+2,9%), Chorwacji (+2,6%), Danii (+2,1%), na Węgrzech (+2,0%), Słowacji (+2,0%), Cyprze (+1,7%), w Polsce (+1,3%), Luksemburgu (+1,3%), w Szwecji (+1,1%), na Litwie (+1,1%), w Czechach (+0,8%), Słowenii (+0,7%), na Łotwie (+0,7%), w Niemczech (+0,5%), Austrii (+0,5%), Finlandii (+0,4%), Irlandii (+0,3%) oraz w Grecji (+0,2%). W Polsce średnia cena reprezentatywna wieprzowiny w grudniu 2016 r. kształtowała się na poziomie 151,31 EUR za 100 kg, tj. była aż o 25,6% wyższa niż przed rokiem. Była ona (cena) równocześnie o ponad 1% niższa od średniej ceny reprezentacyjnej dla całej UE. Cena wieprzowiny notowana w Polsce w grudniu 2016 r. przewyższała o 3,5% średnią cenę reprezentatywną tego gatunku mięsa w Danii, natomiast w stosunku do ceny wieprzowiny w Niemczech była blisko o 5% niższa.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Komisji Europejskiej

POLSKA: WYNIKOWY SZACUNEK ZBIORÓW ZBÓŻ

POLSKA: WYNIKOWY SZACUNEK ZBIORÓW ZBÓŻ

Według GUS (szacunek wynikowy z grudnia 2016 r.), zbiory zbóż ogółem w Polsce w ubiegłym roku wyniosły 30,1 mln ton, tj. o 8% więcej w porównaniu z poprzednim rokiem. Zbiory zbóż podstawowych z mieszankami zbożowymi szacuje się na 25,8 mln ton, tj. o około 5% więcej od wyniku osiągniętego w 2015 roku. Plony zbóż ogółem wyniosły 39,9 dt/ha, tj. o 2,6 dt/ha (o 7%) więcej w porównaniu do ubiegłorocznych. Produkcja zbóż ozimych została oceniona na 16,6 mln ton, a jarych łącznie z mieszankami zbożowymi na 9,2 mln ton. Struktura produkcji zbożowej (w podziale na gatunki) przedstawiała się następująco: 11,1 mln ton pszenicy (w tym 8,9 mln ton ozimej), 5 mln ton pszenżyta (w tym 4,4 mln ton odmian ozimych), 2,8 mln ton jęczmienia (w tym 0,8 mln ton ozimego), 2,2 mln ton żyta, 2,2 mln ton mieszanek zbożowych (w tym 0,3 mln odmian ozimych), 1,4 mln ton owsa oraz 4,2 mln ton kukurydzy.

 

Szacunki zbiorów zbóż w Polsce, w mln ton (Źródło: GUS, za sezon 2016/17 szacunek wynikowy)

 

Pszenica

Pszenżyto

Kukurydza

Jęczmień

Mieszanki zbożowe

Żyto

Owies

2014/15

11,6

6,2

4,5

3,2

2,9

2,8

1,5

2015/16S

11,0

5,3

3,2

3,0

2,2

2,0

1,2

2016/17P

11,1

5,0

4,2

2,8

2,2

2,2

1,4

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podstawie GUS, szacunek wynikowy

UE: WYNIKI TYGODNIOWEGO EKSPORTU I IMPORTU 2017-01

UE: WYNIKI TYGODNIOWEGO EKSPORTU I IMPORTU

W pierwszym tygodniu stycznia br. unijny eksport zbóż przedstawiał się następująco: 171 tys. ton pszenicy miękkiej, 10 tys. ton mąki pszennej, 4 tys. ton durum, 1 tys. ton semoliny. Łącznie od początku bieżącego sezonu handlowego unijny eksport zbóż osiągnął już 19,18 mln ton ziarna, tj. o 14,5% mniej w porównaniu do rozpatrywanego okresu sezon wcześniej. Import zbóż do UE w pierwszym tygodniu br. kształtował się następująco: 28 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki pszennej, 1 tys. ton pszenicy twardej, 2 tys. ton jęczmienia oraz 313 tys. ton kukurydzy. W sumie dotychczasowy przywóz zbóż do UE w tym sezonie osiągnął 7,72 mln ton, tj. o 24% mniej niż w analogicznym okresie sezon wcześniej.

Źródło: FAMMU/FAPA na podstawie Reuters i innych źródeł

UE – RZEPAK MOCNY PO NOWYM ROKU

UE – RZEPAK MOCNY PO NOWYM ROKU

Na giełdzie Euronext w Paryżu kontrakt na rzepak na luty’2017 roku w ciągu ostatniego tygodnia umocnił wartość o 2,3% do 418 euro/t wobec 410 euro/t (+1,8%) przed dwoma tygodniami (wzrost wartości o 7,5 euro/t). Czwartkowe notowania były zbliżone wobec rekordowej ceny kontraktu lutowego sprzed 3 tygodni, tj. z 15 grudnia 2016 roku (419,8 euro/t). Okres około Bożego Narodzenia cechował spowolniony handel, co odbiło się na notowaniach. Ożywienia po tym okresie wynika ze wzrostu aktywności uczestników rynku oraz napiętego bilansu rzepaku w UE w bieżącym sezonie 2016/17 na skutek zeszłorocznych zbiorów, które były na poziomie około 20 mln ton (-10%). W bieżącym sezonie zapotrzebowanie na importowany rzepaku w Unii jest na rekordowym poziomie około 4 mln ton, z czego najwięcej ma pochodzić z Australii (około 2 mln ton) oraz Kanady i Ukrainy (po około 0,9 mln ton). Po grudniowym porozumieniu OPEC ograniczającym globalne wydobycie ropy jej ceny zwyżkowały powyżej 50 USD/baryłkę (5 stycznia – 56,9 USD/baryłkę), co wpływa wspierająco na ceny olejów roślinnych (oraz surowce oleiste) ze względu na poprawę opłacalności produkcji biodiesla. Na rynku rzeczywistym przez tydzień podrożał rzepak, ale soję i oleje roślinne cechowały różne kierunki zmian. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ostatnim tygodniu w kontrakcie na styczeń’2017 tylko nieznacznie umocniła wartość o 0,3% do 497,7 CAD/t (przed 2 tyg. 505,7 CAD/t) wspierana ograniczoną sprzedażą przez farmerów, ale „ciągnięta” w dół na skutek umocnienia kursu dolara kanadyjskiego, co pogarsza opłacalność sprowadzania Canoli z Kanady przez zamorskich importerów. Należy jednak zauważyć, że notowania Canoli spadły istotnie poniżej tych sprzed 3 tygodni (15 grudnia 518,6 CAD/t) przede wszystkim za sprawą poprawy perspektyw zborów soi w Ameryce Płd. wraz z osłabieniem jej cen w USA. Na giełdzie towarowej w Chicago styczniowy kontrakt terminowy na soję w ciągu tygodnia był stabilny i znalazł się w czwartek 5 stycznia br. na poziomie 368,7 USD/t (przez 2 tyg. wzrost o 0,9%). Przez 3 minione tygodnie (od 15 grudnia 2016 r.) styczniowy kontrakt potaniał jednak o 9,4 USD/t za przyczyną poprawy perspektyw zbiorów soi w Ameryce Południowej oraz niepewności wobec chińskiego popytu na soję. Zatem na rynku soi ostatnio dominują silne czynniki fundamentalne, tj. wielka globalna produkcja soi (w tym w USA) w bieżącym sezonie, a nowy impuls do zmian może ewentualnie dać kolejny, styczniowy (12 I br.) raport USDA.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł