!!!Aktualności UE

UE – PE ZA OGRANICZENIEM TŁUSZCZÓW TRANS W ŻYWNOŚCI

Dnia 26 października Parlament Europejski opowiedział się w niewiążącej rezolucji za ograniczeniem użycia w żywności wytwarzanej przez przemysł spożywczy tłuszczów trans (TFA) w ciągu 2 lat. Za głosowało 586 europosłów, przeciw 19, a 38 wstrzymało się. Zatem producenci powinni szukać alternatywnych produktów, które zastąpią te tłuszcze w ich żywności. Tłuszcze trans są obwiniane za plagę otyłości, cukrzycy, Alzheimera oraz choroby serca. Posunięcie podąża za podobną decyzją w USA, gdzie w czerwcu 2015 roku Urząd ds. Żywności i Leków opublikował decyzję, w której uznał, że częściowo uwodornione oleje, główne źródło przemysłowo wytwarzanych tłuszczów trans w diecie obecne w żywności przetworzonej, nie mogą być dłużej „uznawane za ogólnie bezpieczne” do używania w żywności przeznaczonej dla ludzi i zostaną zakazane do czerwca 2018 roku. W Unii Europejskiej Dania była pierwszym państwem, który jeszcze w 2003 r. ustanowił wiążące limity dla TFA i ograniczył ich zawartość do 2% w olejach i innych tłuszczach. Nie przyczyniło się to ani do wzrostu cen produktów ani do ograniczenia ich dostępności, ale wpłynęło to na poprawę zdrowia ludzi i zmniejszyło śmiertelność z powodu chorób układu krążenia. Podobne obowiązkowe limity wprowadzono w 2009 r. w Austrii, w 2013 r. na Węgrzech oraz w 2015 r. na Łotwie. Dobrowolne mechanizmy ograniczania tłuszczów trans, w tym np. umowy z producentami żywności ws. zmniejszania zawartości TFA, funkcjonują też w Polsce, w Belgii, Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii. Narodowe rekomendacje dietetyczne dotyczące TFA opublikowano w Bułgarii, na Malcie, na Słowacji, w Wielkiej Brytanii i Finlandii.

Internet: http://ec.europa.eu/food/safety/labelling_nutrition/labelling_legislation/trans-fats_en

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Agra Facts No 79-16

UE – RZEPAK UMACNIA WARTOŚĆ; SOJA WSPIERANA POPYTEM EKSPORTOWYM

Na giełdzie Euronext w Paryżu listopadowy kontrakt na rzepak w ciągu tygodnia umocnił wartość o 1% do 396,5 euro/t wobec 386,3 euro/t (+2,7%) przed dwoma tygodniami (wzrost wartości o 10,3 euro/t). Rzepak umacnia wartość od około miesiąca, a ostatnio wspierała go drożejąca Canola w Kanadzie, nieoczekiwanie drożejąca soje oraz wstrzymywanie się europejskich producentów ze sprzedażą. Listopadowy kontrakt na rzepak przekroczył poziom silnych wzrostów z początku czerwca br. i pnie się w kierunku 400 euro/t. Oceny zbiorów rzepaku w Unii w br. utrzymują się na poziomie 19,9-20,9 mln ton wobec 22,3 mln ton rok wcześniej. Wg SG zasiewy rzepaku mogą optymistycznie wzrosnąć z 6,5 do 6,7 mln ha, ale susza w niektórych rejonach pogorszyła jakość ozimin w niektórych rejonach. Mogłoby to spowodować niewielki wzrost albo nawet stagnację dla poziomu zbiorów w przyszłym roku. Na rynku rzeczywistym zdrożała większość surowców oleistych i olejów i śrut. Wzrost cen tych ostatnich był prze 2 tyg. nadzwyczajny za sprawą drożejącej soi oraz śruty sojowej za oceanem. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ostatnim tygodniu w kontrakcie na listopad br. kontynuowała wzrosty i umocniła wartość o 1,7% do 510,2 CAD/t (przez 2 tyg. 6,3%), czyli poziomu najwyższego od 4 miesięcy pod wpływem wzrostów dla soi w Chicago oraz opóźnienia zbiorów rzepaku na skutek mokrej aury, co może odbić się na tamtejszych zbiorach. Przypominamy, że Kanada jest czołowym globalnym eksporterem rzepaku. Tydzień wcześniej drożejące oleje na czele z rzepakowym dodatkowo umocniły notowania Canoli. Na giełdzie towarowej w Chicago kontrakt terminowy na soję na listopad br. w ciągu tygodnia mocno zwyżkował o 4% do 372,2 USD/t, czyli poziomu najwyższego od 2 miesięcy (przez 2 tyg. wzrost o 6,1%). Bodźcem do silnych wzrostów był nadzwyczajny poziom eksportu soi z USA, który szczególnie napędzały Chiny. Dodatkowo zwyżki wzmacniała mocno drożejąca śruta sojowa. Obroty giełdowe znalazły się w ostatnim tygodniu na najwyższym poziomie od około czterech miesięcy. Zatem spekulacyjne zakupy za sprawą aktywizacji amerykańskiego eksportu soi przeważyły wobec mocnych czynników fundamentalnych jak prognozy rekordowych zbiorów soi w USA oraz na świecie. Niewykluczone, że w razie osłabienia popytu eksportowego obecne zwyżki będą korektą kursów. Z drugiej strony są prognozy, które mówią, że do lutego przyszłego roku ¾ światowego zapotrzebowania na soję będzie pokrywać amerykańska soja, co oznaczałoby utrzymanie silnego popytu eksportowego z tego rejonu. Czynnik ten podobnie jak to się dzieje obecnie, może dalej wspierać jej notowania.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

UE: CENY W KONTRAKTACH WYŻSZE NIŻ PRZED TYGODNIEM

Notowania zbóż na Euronext umocniły się w ujęciu tydzień do tygodnia i to pomimo podniesienia prognoz globalnej produkcji zbożowej przez IGC (raport z 27 października br.). Ceny kukurydzy w kontrakcie listopadowym wzrosły w skali tygodnia o 5% do 166,8 EUR/tonę, w pszenicy w kontrakcie grudniowym o 1,1% do 164,3 EUR/tonę. Ostatnie zwyżki cen kukurydzy na paryskiej giełdzie mogły być związane z chwilową poprawą konkurencyjności francuskiej kukurydzy w eksporcie. Obecnie odnotowuje się spore problemy logistyczne w transporcie tego gatunku na Ukrainie. Wprowadzenie obostrzeń przez rząd kraju, limitujących maksymalne obciążenie ciężarówek do 24 ton zamiast wcześniejszych 40 ton, doprowadziło do trudności w transporcie kukurydzy w okresie wzmożonych zbiorów. Chwilowe trudności logistyczne na Ukrainie są szansą na zwiększenie eksportu kukurydzy przez pozostałych dostawców. W październikowym raporcie Międzynarodowa Rada Zbożowa (IGC) podwyższyła szacunki zbiorów na świecie z wcześniejszych 2 069 mln ton do 2 077 mln ton. Prognozowane zapasy ziarna na koniec sezonu zostały podwyższone z 163 mln ton do 165 mln ton. Szacunki globalnej produkcji pszenicy skorygowano w górę z 747 mln ton do 748 mln ton, a kukurydzy z 1 027 mln ton do 1 035 mln ton. Pod koniec bieżącego tygodnia notowania kukurydzy na CBoT były o 1% wyższe niż tydzień wcześniej. W kontrakcie grudniowym wynosiły one 140,7 USD/tonę. Nieznaczny spadek w ujęciu tydzień do tygodnia odnotowano natomiast w przypadku pszenicy. W najbliższym kontrakcie o 0,6% do 152,3 USD/tonę. Zbiory kukurydzy w USA postępują nieco wolniej niż średnio w okresie ostatnich pięciu lat, ale bez większych zakłóceń. Wszystko wskazuje na to, że zapowiedzi rekordowych zbiorów zostaną zrealizowane. Globalny bilans zbożowy będzie w sezonie 2016/17 „ciężki”, a ostra konkurencja wśród dostawców będzie wpływać na spadek cen.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

UE – WYSOKI WZROST EKSPORTU WIEPRZOWINY W OKRESIE I-VIII BR.

Według danych Komisji Europejskiej, w pierwszych ośmiu miesiącach br. UE wyeksportowała na rynki krajów trzecich ponad 2,6 mln ton żywca, mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o jedną trzecią więcej niż w tym samym okresie 2015 r. Wartość wywozu była również o jedna trzecią wyższa i wyniosła ok. 5 mln EUR. W strukturze towarowej sprzedaży największy udział miały mięso mrożone (52%) oraz podroby i słonina (41%), których wysłano odpowiednio o 55% i 23% więcej niż rok wcześniej. Spadek wywozu dotyczył natomiast świeżego mięsa (-16%), kiełbas i przetworów (-8%) oraz żywca wieprzowego (-55%). W omawianym okresie br. największymi dostawcami mięsa i produktów wieprzowych na rynki trzecie były nadal Niemcy, Hiszpania i Dania. Z grona ważniejszych eksporterów wszystkie kraje zanotowały znaczące wzrosty wywozu. Pozwoliło to na złagodzenie presji podażowej na unijnym rynku wieprzowiny i wzrost cen, zapoczątkowany wiosną. W drugiej połowie roku prognozowany jest nawet spadek produkcji wieprzowiny w UE, co przy utrzymaniu się wysokiego tempa wzrostu wywozu może przyczynić się do poprawy nastrojów wśród producentów. Głównymi odbiorcami mięsa i produktów wieprzowych z UE w okresie od stycznia do sierpnia tego roku były kraje azjatyckie: Chiny, Hongkong, Japonia, Filipiny i Korea Płd. Prawie wszystkie, oprócz Korei Płd., zanotowały znaczne wzrosty zakupów unijnej wieprzowiny. Chiny zakupiły rekordową ilość, prawie dwukrotnie więcej unijnych produktów wieprzowych niż w pierwszych ośmiu miesiącach ubiegłego roku (ok. 1,3 mln ton), w tym ponad dwuipółkrotnie więcej mrożonego mięsa i o połowę więcej tłuszczy i podrobów. Znaczny wzrost wywozu do Chin jest spowodowany redukcją pogłowia trzody chlewnej w tym kraju oraz konkurencyjnością unijnego mięsa. Poziom wywozu nieco obniżył się w sierpniu br. i był najniższy od lutego, lecz nadal o dwie trzecie wyższy niż przed rokiem. Analitycy przewidują utrzymanie się wysokiego importu wieprzowiny do Chin co najmniej do końca tego roku. W omawianym okresie br. państwa UE zakupiły w krajach trzecich ok. 21 tys. ton mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 7% mniej niż przed rokiem. W strukturze towarowej zakupów dominowały podroby i tłuszcze (67% udział). Najważniejszym ich dostawcą do UE była tradycyjnie Szwajcaria, import z tego kraju wzrósł w skali roku o 6% do 14 tys. ton.

Eksport sektora wieprzowiny z UE (tys. ton)

Kraj przeznaczenia     I-VIII 2016                I-VIII 2015                 % zmiana

Chiny                        1 287 043                    661 742                      94,5%

Hongkong                  224 814                       162 983                      37,9%

Japonia                       219 814                      201 519                      9,1%

Filipiny                       139 148                      115 573                      20,4%

Korea Płd.                  139 192                      156 446                      -11,0%

USA                           75 953                        60 423                        25,7%

Australia                     54 655                        60 053                        -9,0%

Ukraina                       48 979                        55 513                        -11,8%

Angola                        19 952                        37 460                        -46,7%

Czarnogóra                 13 929                        13 424                        3,8%

Rosja                          4 341                          8 702                        -50,1%

Białoruś                      123                              350                          -64,9%

Pozostałe kraje            428 381                      465 193                      -7,9%

Ogółem                     2 656 322                   1 999 381                     32,9%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu

Główni eksporterzy wieprzowiny poza UE (tys. ton)

Kraj pochodzenia       I-VIII 2016                 I-VIII 2015                  % zmiana

Niemcy                       687 509                      504 737                      36,2%

Hiszpania                    501 677                      295 914                      69,5%

Dania                          418 460                      358 078                      16,9%

Holandia                     280 459                      217 517                      28,9%

Francja                       178 168                      134 024                      32,9%

Polska                         132 251                      92 276                        43,3%

Wlk. Brytania               90 007                        59 083                        52,3%

Belgia                         68 713                        59 780                        14,9%

Włochy                       63 075                        54 767                        15,2%

Węgry                         58 553                        54 671                        7,1%

Pozostałe kraje              177 444                      168 532                      5,3%

Ogółem                       2 656 317                  1 999 377                     32,9%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. danych Komisji Europejskiej

UE – CENY NA RYNKU WIEPRZOWINY WE WRZEŚNIU BR. WYŻSZE NIŻ PRZED MIESIĄCEM

We wrześniu 2016 r. ceny reprezentatywne wieprzowiny (m/m) zwiększyły się w 19 krajach Unii, spadły zaś w 6 państwach Wspólnoty (ceny na Malcie, Cyprze oraz w Portugalii nie zmieniły się). Średnia cena reprezentatywna wieprzowiny (kl. E) dla całej UE kształtowała się w tym okresie na poziomie 165,65 EUR za 100 kg, tj. była o 1,3% wyższa niż w sierpniu br., i jednocześnie przewyższała średnią cenę z września 2015 r. aż o 13,0%. Warto zauważyć, że średnia cena reprezentatywna wieprzowiny dla całej Unii była we wrześniu 2016 r. niewiele niższa (o niecały 1%) od średniej ceny z ostatnich pięciu lat dla tego miesiąca (167,21 EUR za 100 kg). We wrześniu 2016 r. największą miesięczną dynamikę wzrostu cen wśród krajów UE zanotowano w Irlandii (+4,3%), Wielkiej Brytanii (+4,0%), Danii (+2,6%), we Francji (+2,3%), w Holandii (+2,1%), Niemczech (+1,8%), na Łotwie (+1,6%), Litwie (+1,6%), w Austrii (+1,6%), Luksemburgu (+1,5%), Estonii (+1,5%), Chorwacji (+1,4%), na Węgrzech (+1,2%), w Słowenii (+1,1%), Belgii (+1,0%), na Słowacji (+1,0%), w Polsce (+0,9%) oraz w Czechach (+0,9%). Największe miesięczne tempo spadku cen odnotowano natomiast we Włoszech (-2,1%), w Szwecji (-0,6%), Hiszpanii (-0,5%), Bułgarii (-0,5%) oraz w Finlandii (-0,2%). W Polsce średnia cena reprezentatywna wieprzowiny we wrześniu 2016 r. kształtowała się na poziomie 164,76 EUR za 100 kg, tj. była o 13,3% wyższa niż przed rokiem. Była ona (cena) równocześnie tylko 0,5% niższa od średniej ceny reprezentacyjnej dla całej Wspólnoty. Cena wieprzowiny notowana w naszym kraju we wrześniu 2016 r. przewyższała o 9,2% średnią cenę reprezentatywną tego gatunku mięsa w Danii, natomiast w stosunku do ceny wieprzowiny w Niemczech była o 4,6% niższa.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Komisji Europejskiej