!!!Aktualności UE

Copa-Cogeca obawia się taniej kukurydzy produktów jej przerobu z USA

W związku z odbywającą się w tym tygodniu (19-23 października) kolejną rudną negocjacji porozumienia handlowego pomiędzy UE a USA (TTIP) w Miami, unijna organizacja Copa-Cogeca razem z CEPM (reprezentującym unijnych producentów kukurydzy), e-PURE (reprezentującym producentów skrobi i bioetanolu) oraz organizacją Starch Europe, ostrzegły przed negatywnym wpływem jaki może spowodować zwiększony dostęp do unijnego rynku amerykańskiej kukurydzy i produktów jej przetwórstwa (etanolu i skrobi). Copa-Cogeca argumentuje swoje obawy mocną pozycją amerykańskiego przemysłu przetwórstwa kukurydzy, w tym producentów skrobi i bioetanolu. Ugruntowana jest ona przede wszystkim dzięki trzem czynnikom. Po pierwsze, USA w znacznie większym stopniu wspiera producentów kukurydzy, z rezultacie przemysł korzysta z tańszego surowca w porównaniu z producentami w UE. Po drugie, w Stanach koszty energii (drugiego znaczącego składnika kosztów produkcji skrobi i etanolu) są dużo niższe niż w Unii. Po trzecie, amerykańska polityka wobec producentów i przetwórców kukurydzy jest znacznie bardziej wspierająca. Copa-Cogeca podkreśla, że jest skłonna poprzeć porozumienie TTIP jednak pod pewnymi warunkami. Ze względu na duże znaczenie produkcji kukurydzy i przerobu zbóż na skrobię i etanol w Unii organizacja domaga się wypracowania uczciwych zasad, które będą obowiązywały w bilateralnym handlu tymi ważnymi produktami przetwórstwa. Łączne obroty przetwórców kukurydzy w UE szacowane są na 26 mld euro rocznie. Unijni rolnicy nie mogą więc obyć się bez przerobu zbóż na skrobię i etanol, zwłaszcza, że przemysł ten dostarcza wartościowych produktów ubocznych, wykorzystywanych w paszach dla zwierząt, ważnych w pokryciu deficytu protein.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Copa-Cogeca

Licencje UE w eksporcie i imporcie zbóż

W trzecim tygodniu października br. KE wydała licencje na eksport 277 tys. ton pszenicy miękkiej, 30 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 78 tys. ton durum, 282 tys. ton jęczmienia oraz 18 tys. ton kukurydzy. Od początku sezonu do 13 października br. unijny eksport zbóż (na podstawie wydanych licencji) osiągnął 11,956 mln ton, tj. o 11,5% mniej w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego sezonu handlowego.

Eksport zbóż z UE* – (1 lipca’15 – 13 października’15) w tys. ton

                                   2014/15         2015/16         % zmiana

Pszenica miękka     9 065              6 470              -29

Mąka pszenna         380                 407                 7

Pszenica durum      249                 406                 63

Pszenica razem       9 694              7 283              -25

Jęczmień                  2 917              4 119              41

Kukurydza                819                 527                 -36

Żyto                            80                   27                   -66

Zboża razem            13 510                       11 956                       -11,5

Źródło: KE * – na podstawie wydanych licencji eksportowych

W ubiegłym tygodniu KE wydała licencje w imporcie następujących ilości zbóż: 87 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 4 tys. ton durum oraz 328 tys. ton kukurydzy. Przywóz zbóż do UE w rozpatrywanym okresie (na postawie wydanych licencji) osiągnął 4,224 mln ton, tj. o 9% mniej w porównaniu z tym samym okresem sezon wcześniej.

Import zbóż z UE* – (1 lipca’15 – 13 października’15) w tys. ton

                                   2014/15         2015/16         % zmiana

Pszenica miękka     1 400              1 259              -10

Mąka pszenna             9                     9                     0

Pszenica durum      703                 425                -40

Pszenica razem       2 112              1 693              -20

Jęczmień                  50                   213                 326

Kukurydza                2 456              2 318              -6

Zboża razem             4 618              4 224              -9

Źródło: KE

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

W UE rzepak nadal umacnia wartość

Na giełdzie Euronext w Paryżu rzepak w kontrakcie na listopad’2015 przez tydzień podrożał o 1,1% do 380,8 euro/t wobec 376,3 euro/t (+1,2%) przed dwoma tygodniami wzmacniany perspektywą spadku podaży oraz po części nastrojami w Chicago. Na rynku rzeczywistym większość surowców oleistych oraz śrut staniała wbrew tendencjom giełdowym, co świadczy o chwiejności rynku. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w kontrakcie na listopad’2015 w ciągu tygodnia nieznacznie podrożała o 0,6% do 474,4 CAD/t (przez 2 tygodnie wzrost o 0,9%) wspierana zakupami przez fundusze powiernicze, jakkolwiek kierunek ruchu cen soi hamował zmiany. Na giełdzie towarowej w Chicago listopadowy kontrakt terminowy na soję przez tydzień nieznacznie staniał o 0,7% do 330,2 USD/t, podobnie kontrakty na dalsze terminy. Jednak przez 2 tygodnie soja podrożała o 2%, głównie pod wpływem spadku prognoz produkcji dla USA oraz przy dobrym poziomie popytu eksportowego. Zbiory soi w USA postępują pomyślnie, co umacnia przekonanie, że prognozy się zmaterializują. Prognozy rekordowej produkcji soi w bieżącym sezonie marketingowym (wg USDA) powinny dusić ceny soi, ale wszelkie redukcje prognoz mogą je wspierać zwłaszcza, że wiosenne zbiory w Ameryce Południowej są dość odległe. Dodatkowo utrzymujący się popyt eksportowy na amerykańską soję może również działać wspierająco.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

Wzrost eksportu wieprzowiny w UE w okresie I-VIII br.

Według Komisji Europejskiej, w ciągu pierwszych ośmiu miesięcy br. UE wyeksportowała na rynki krajów trzecich ok. 1 945 tys. ton żywca, mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 5,4% więcej niż przed rokiem. W strukturze towarowej sprzedaży największy udział miały podroby i tłuszcze (878 tys. ton) oraz mięso mrożone (832 tys. ton), których wysłano odpowiednio o 7% i 5% więcej niż w tym samym okresie 2014 r. Największa dynamika wzrostu wysyłek miała jednak miejsce w przypadku świeżego mięsa (+38% do 83 tys. ton). Spadek wywozu dotyczył kiełbas i przetworów wieprzowych (-10% do 114 tys. ton) oraz żywca (-30% do 17 tys. ton). Głównymi odbiorcami mięsa i produktów wieprzowych z UE w okresie od stycznia do sierpnia br. były kraje azjatyckie – Chiny, Japonia, Hongkong, Korea Płd. i Filipiny. W sprzedaży do Chin i Hongkongu dominowały podroby wieprzowe, których sprzedano odpowiednio o 38% więcej i 36% mniej niż przed rokiem. Chiny zakupiły w tym czasie 63% unijnego eksportu podrobów wieprzowych. Znaczny (prawię o połowę) wzrost wywozu do na rynek chiński jest spowodowany redukcją pogłowia trzody chlewnej w Chinach oraz konkurencyjnością unijnego mięsa (niskie ceny, słabszy euro wobec dolara amerykańskiego). W wysyłkach na rynek japoński i koreański dominowało mięso mrożone. Wysoki wzrost eksportu wieprzowiny do Korei Płd. został spowodowany obniżeniem krajowej produkcji ze względu na epidemię pryszczycy. Niższe wysyłki do Japonii oznaczają odbudowę tamtejszej produkcji po ubiegłorocznej epidemii pryszczycy oraz wzrost udziału USA w japońskim imporcie. Rosja sprowadziła od stycznia do sierpnia br. ok. 9 tys. ton produktów wieprzowych z UE (głównie smalcu, słoniny i przetworów) wobec ok. 57 tys. ton w tym samym okresie 2014 r. Rosyjski import mięsa i żywca wieprzowego z UE był prawie zerowy. Było to spowodowane embargiem na import żywności (w tym również wieprzowiny) z UE i innych krajów wprowadzonym przez Rosję w sierpniu 2014 r. na rok, a przedłużonym do sierpnia 2016 r. W omawianym okresie br. najwięcej mięsa i produktów wieprzowych wyeksportowały na rynki trzecie Niemcy, Dania, Hiszpania i Holandia. Z grona ważniejszych eksporterów, najsilniejsze zniżki wywozu dotyczyły Polski i Włoch. Zwiększyły natomiast sprzedaż na rynki trzecie m.in. Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania i Belgia. W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy br. państwa UE zakupiły w krajach trzecich ok. 23 tys. ton mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 1,2% mniej niż przed rokiem. W strukturze towarowej zakupów dominowały podroby i tłuszcze (ok. 16 tys. ton). Najważniejszym ich dostawcą do UE była tradycyjnie Szwajcaria, import z tego kraju wzrósł w skali roku o 15%.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. danych Komisji Europejskiej

Kierunki eksportu wieprzowiny z UE (tony)

Kraj przeznaczenia             I-VIII 2015      I-VIII 2014      % zmiana 2015/14

Chiny                            647 801               440 287                     47,1%

Japonia                     184 186                231 256                     -20,4%

Hongkong                162 079                254 855                     -36,4%

Korea Płd.                 150 743              118 727                     27,0%

Filipiny                       114 725               126 788                     -9,5%

USA                           57 328                56 821                          0,9%

Ukraina                     55 739               57 749                        -3,5%

Australia                   48 654              37 872                        28,5%

Angola                    37 333               42 673                         -12,5%

Czarnogóra          13 465               22 188                          -39,3%

Rosja                         9 082              57 118                          -84,1%

Białoruś                    350 4              656                             -92,5%

Pozostałe kraje        463 260         394 619                     17,4%

Ogółem                     1 944 745      1 845 608                  5,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2015 r.

Najwięksi eksporterzy wieprzowiny poza UE (tony)

Kraj pochodzenia    I-VIII 2015      I-VIII 2014     % zmiana 2015/14

Niemcy                      505 241         428 538                     17,9%

Dania                       357 962         366 297                     -2,3%

Hiszpania                 296 004         229 315                     29,1%

Holandia                   162 872         164 611                     -1,1%

Francja                      134 024         135 745                     -1,3%

Polska                       92 425            113 169                     -18,3%

Belgia                         59 780           54 510                        9,7%

Wlk. Brytania           59 083             53 084                        11,3%

Włochy                      54 779           59 885                       -8,5%

Węgry                       54 698           55 284                       -1,1%

Pozostałe kraje        167 877         185 170                     -9,3%

Ogółem                     1 944 745      1 845 608                  5,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2015 r.

W UE pszenica nadal tania

W tym tygodniu notowania pszenicy w najbliższym kontrakcie terminowym na Euronext nie zmieniły się znacząco w porównaniu z końcem ubiegłego tygodnia – wzrost cen o zaledwie 0,1% do 177,8 EUR/tonę. Natomiast ceny kukurydzy wzrosły o 1,7% do 164 EUR/tonę. Notowania giełdowe pszenicy na Euronext poruszają się w trendzie bocznym, dalsze ich spadki są możliwe. Główną przyczyną niskiego poziomu cen jest presja podażowa, dotyczy to zarówno samej Unii Europejskiej, jak i rynku globalnego. Mocna pozycja dostawców z rejonu Morza Czarnego i ostra konkurencja o kluczowe rynki zbytu dodatkowo przyczynia się do „spadkowych” nastrojów na rynku. Dotychczas UE wyeksportowała 6,5 mln ton pszenicy miękkiej, tj. o 29% mniej niż w rozpatrywanym okresie 2014 roku. Tymczasem tegoroczne zbiory tego gatunku w UE były nawet nieznacznie wyższe niż przed rokiem. Przypomnijmy, iż w ostatnim raporcie Strategie Grains oszacowała je na 149,6 mln ton, tj. o 0,3 mln ton powyżej zeszłorocznego wyniku. Rekordowe zbiory odnotowała Francja, będąca liderem w unijnej produkcji i eksporcie pszenicy, (41 mln ton, o 9% więcej niż przed rokiem). W przypadku kukurydzy słabe wyniki unijnej produkcji przekładają się częściowo na ceny. Jednak pomimo wyraźnego spadku unijnej produkcji tego gatunku ceny giełdowe na Euronext we wrześniu i październiku br. były na w miarę zbliżonym poziomie co w analogicznym okresie 2014 r. (przy rekordowych zeszłorocznych zbiorach). Stąd wniosek, że na ich kształtowanie wpływa obecnie wysoka podaż zbóż ogółem, częściowo wynikająca z obfitych zapasów początkowych. Na giełdach amerykańskich bieżący tydzień przyniósł wyraźne już spadki notowań pszenicy. Na CBoT pszenica SRW w kontrakcie grudniowym potaniała o 2,3% do 180,3 USD/tonę, pszenica HRW na KCBT o 4,2% do 174,7 USD/tonę, a HRS w Minneapolis – o 3% do 186,7 USD/tonę. Natomiast ceny kukurydzy na giełdzie w Chicago nieznacznie wzrosły o 0,7% do 148,9 USD/tonę (kontrakt grudniowy). Żniwa kukurydzy w USA postępują bez zakłóceń. Do końca trzeciego tygodnia października br. zebrano ziarno z 59% powierzchni upraw, w porównaniu do 54% średnio w tym okresie w ostatnich pięciu lat. Ocena kondycji upraw kukurydzy nie uległa zmianie i w dalszym ciągu 68% plantacji otrzymywało oceny dobrą i bardzo dobrą. W najbliższych tygodniach notowania kukurydzy znajdą się pod coraz silniejszą presją związaną z coraz większą dostępnością kukurydzy z tegorocznych zbiorów. Także nie najlepsze wyniki tygodniowego eksportu mają wpływ na kształtowanie się cen. W ostatnim monitorowanym tygodniu na eksport zakontraktowano zaledwie 248 tys. ton amerykańskiej kukurydzy, znacznie mniej niż spodziewali się analitycy (450-650 tys. ton). Prawdopodobnie czynnikiem powstrzymującym ceny kukurydzy przed większymi spadkami jest utrzymujące się szybkie tempo produkcji bioetanolu. W tygodniu kończącym się 16 października br. amerykańska produkcja bioetanolu wyniosła średnio 951 tys. baryłek dziennie, tj. o 2 tys. baryłek więcej niż w poprzednim tygodniu. W analogicznym tygodniu 2014 r. wynosiła ona 896 tys. baryłek dziennie.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters oraz innych źródeł