bigdutchmann

Najczęstsze choroby układu oddechowego u trzody chlewnej

Natalia Sobczak-Zuzaniuk
INTERMAG Sp. z o.o.

Najczęstsze choroby układu oddechowego u trzody chlewnej

Aby odnieść sukces w produkcji trzody chlewnej, kluczowe znaczenie ma utrzymanie zdrowia zwierząt. Niezbędna jest wiedza o chorobach, które mogą wystąpić w stadzie. Cały personel pracujący ze świniami powinien być w stanie dostrzec objawy powszechnych chorób i w razie potrzeby powiadomić kierownika lub lekarza weterynarii.

Spośród wszystkich patogenów atakujących świnie, patogeny układu oddechowego powodują największe straty ekonomiczne, ponieważ powodują większą śmiertelność i opóźnienie wzrostu, szczególnie w okresie tuczu. Choroby układu oddechowego świń mogą znacznie zmniejszyć rentowność produkcji trzody chlewnej.

Choroby układu oddechowego świń można podzielić na dwie zasadnicze kategorie w zależności od zasięgu i czasu trwania choroby: te, które dotykają dużą liczbę świń i mogą być poważne, ale krótkotrwałe, oraz te, które dotykają dużą część stada, a ich trwanie jest niemal chroniczne. Choroby z pierwszej kategorii mogą być kosztowne, ale straty są raczej ograniczone. Należą do nich: grypa świń, klasyczny pomór świń, choroba związana z cirkowirusem świń oraz zespół rozrodczo-oddechowy świń (PRRS). Najważniejszymi czynnikami drugiej kategorii są mykoplazmowe zapalenie płuc i przewlekła pleuropneumonia…

Read More

Notatki z 13. Ogólnopolskiej Konferencji lekarzy weterynarii – specjalistów chorób świń w Pawłowicach, październik 2023

Zygmunt Pejsak
Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR w Krakowie
Utrzymanie i żywienie świń w okresie upałów

Notatki z 13. Ogólnopolskiej Konferencji lekarzy weterynarii – specjalistów chorób świń w Pawłowicach, październik 2023

Referat na temat utrzymania i żywienia świń w okresie letnim przygotował, przewodniczący jednej z sesji naukowych w Pawłowicach prof. dr hab. Kazimierz Tarasiuk, dyrektor Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Weterynaryjnej (UCMW) w Krakowie. W swoim opracowaniu jego twórca omówił wpływ wysokiej temperatury zewnętrznej na behawioryzm świń. Zaprezentował również możliwości minimalizowania skutków upałów na ich produkcyjność.

Świnia jest zwierzęciem stałocieplnym, co oznacza, że utrzymuje wewnętrzną ciepłotę ciała na stałym poziomie około 39°C, niezależnie od temperatury otoczenia. Aby utrzymać stałą ciepłotę ciała, zwierzę traci ok. 80% energii pobranej z paszą, a tylko 20% przeznacza na proces produkcji mleka czy mięsa. W trakcie procesów życiowych organizmu wytwarza się duża ilość energii, która musi być uwolniona, aby temperatura ciała nie ulegała podwyższeniu. Jest to naturalna funkcja organizmu, jednak wymagająca pewnego wysiłku, co wpływa na obniżenie produkcyjności. Ja podkreślił to w swoim opracowaniu Profesor Tarasiuk, w okresie upałów świnie mają ogromne trudności w utrzymaniu równowagi pomiędzy ciepłem wytwarzanym przez organizm a temperaturą otoczenia. Dodatkowo wysoka temperatura otoczenia obniża apetyt, co jeszcze bardziej potęguje problem…

Read More

Efektywność prebiotyków w żywieniu świń

Krzysztof Lipiński
Katedra Żywienia Zwierząt, Paszoznawstwa i Hodowli Bydła
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Efektywność prebiotyków w żywieniu świń

Komercyjne programy hodowlane ukierunkowane są na maksymalizację wyniku produkcyjnego (tempo wzrostu, wykorzystanie paszy, mięsność, wskaźniki reprodukcyjne), który jest możliwy do uzyskania w typowych warunkach środowiskowych. Zwiększająca się intensyfikacja produkcji, jak również żywienia, skutkuje jednak nasilaniem się problemów produkcyjnych, w tym schorzeń jelitowych.

Niezależnie od wymienionych problemów pojawiają się również inne kwestie, które wymagają rozwiązania, np. potrzeba wdrożenia kompleksowego programu, którego celem jest wyeliminowanie z produktów zwierzęcych patogenów powodujących zatrucia pokarmowe u ludzi.

Przewód pokarmowy jest nie tylko miejscem trawienia i wchłaniania składników pokarmowych, ale również odgrywa ważną rolę w procesach odporności zwierząt na choroby. Zaburzenia w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego są przyczyną licznych schorzeń i gorszych efektów produkcyjnych. Właściwa równowaga mikrobiologiczna przewodu pokarmowego jest często zakłócana przez rożnego rodzaju sytuacje, takie jak: choroby, szczepienia, zmiana mieszanek paszowych czy też zaburzenia w przemianie materii oraz stosowanie antybiotyków w dawkach leczniczych…

Read More

Efektywne zwalczanie PRRS w gospodarstwie o cyklu zamkniętym. Przykład praktyczny

Grzegorz Woźniakowski1, Leszek Dzieńkowski2
1Katedra Chorób Zakaźnych i Inwazyjnych oraz Administracji Weterynaryjnej,
Instytut Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu,
2 lek wet. Leszek Dzieńkowski, Gabinet Weterynaryjny,
13-220 Truszczyny 4, gm. Rybno,
pow. działdowski, woj. warmińsko-mazurskie

Efektywne zwalczanie PRRS w gospodarstwie o cyklu zamkniętym. Przykład praktyczny

Po raz pierwszy zespół rozrodczo-oddechowy świń (PRRS) stwierdzono ponad 30 lat w Stanach Zjednoczonych (USA). Około 2 lata później (1989-1990) ogniska choroby stwierdzono w Azji oraz w Europie. PRRS stanowi jedną z najpoważniejszych pod względem wpływu na opłacalność produkcji chorobę zakaźną trzody chlewnej.

Wirus PRRS (PRRSV) należy do rodziny Arteriviridae i charakteryzuje się wysoką różnorodnością genetyczną. Wyróżniane są szczepy „europejskie”, które należą do typu 1 (np. Lelystad) oraz szczepy „amerykańskie” należące do typu 2 (VR-2332). W 2016 r. zmieniono klasyfikację typu 1 i 2 PRRSV i zaliczono je do 2 oddzielnych wirusów z rodzaju Porartevirus. Olbrzymie wyzwanie stanowią wysoce patogenne (HP) szczepy wirusa krążące w populacji trzody chlewnej w Europie wschodniej, w Rosji i Azji. Straty ekonomiczne spowodowane występowaniem PRRS mają olbrzymie znaczenie dla opłacalności produkcji trzody chlewnej w Europie i USA. W Polsce po raz pierwszy PRRS stwierdzono w 1992 r…”Cały artykuł w numerze 6/2024″

 

Jęczmień w żywieniu świń

Krzysztof Lipiński
Katedra Żywienia Zwierząt, Paszoznawstwa i Hodowli Bydła
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Jęczmień w żywieniu świń

Jęczmień należy do podstawowych zbóż pastewnych. Na podstawie prowadzonych szacunków GUS ocenia, że powierzchnia uprawy zbóż ogółem w 2022 r. wyniosła ok. 7,2 mln ha, w tym powierzchnia zasiewów zbóż podstawowych z mieszankami zbożowymi – ok. 5,8 mln ha, z tego jęczmienia zasiano ponad 0,6 mln ha. Łączne zbiory jęczmienia wyniosły ok. 2,40 mln ton.

Dużą popularnością cieszą się mieszanki zbożowe, w których podstawowym składnikiem jest jęczmień jary. Powierzchnia uprawy jęczmienia ozimego jest znacznie mniejsza (ok. 3% zasiewów zbóż). Jęczmień ozimy cechuje się wyraźnie gorszą niż u innych zbóż ozimych mrozoodpornością, stąd też jego uprawa koncentruje się głównie w rejonach zachodniej i południowej Polski.

Jęczmień jest czwartym najczęściej uprawianym zbożem po kukurydzy, ryżu i pszenicy, a jego roczna globalna produkcja wynosi około 140 mln ton. Europa, Ameryka Północna, Rosja i Australia są głównymi regionami uprawy tego zboża…”Cały artykuł w numerze 6/2024″

Reklama
Reklama2