Skróty wybranych artykułów

Piotr Nowak

Katedra Żywienia Zwierząt

Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Istota stosowania surowców mlecznych w żywieniu trzody chlewnej

Produkty uboczne przemysłu mleczarskiego w żywieniu świń można skutecznie wykorzystywać jako surowce paszowe. Niektóre z nich są doskonałymi komponentami i w zestawieniu z innymi materiałami paszowymi mogą stanowić bardzo dobrą paszę, w szczególności dla zwierząt młodych.

Najważniejszymi produktami ubocznymi pochodzącymi z przetwórstwa mlecznego są mleko odtłuszczone i serwatka. Należy jednak pamiętać, że korzystne efekty uzyska się tylko wtedy, gdy pasze będą prawidłowo zestawione i zbilansowane pod względem zawartości poszczególnych składników pokarmowych. Im dokładniej zbilansowana będzie przygotowana we własnym zakresie mieszanka pełnoporcjowa, tym efektywniej będzie wykorzystana przez zwierzęta.

W celu odpowiedniego zbilansowania należy dostosować ilość poszczególnych komponentów paszowych tak, aby suma zawartych składników pokarmowych możliwie dokładnie pokrywała dobowe zapotrzebowanie na nie dla danego zwierzęcia. Pierwsze pasze przeznaczone dla prosiąt muszą zawierać komponenty o wysokiej strawności, wysokiej wartości odżywczej i smakowitości. Oprócz wielu dodatków stosowanych w mieszankach dla najmłodszych świń, ważne jest, aby zawierały one surowce mleczne, będące źródłem laktozy, która jest przez niedojrzały jeszcze system wydzielania enzymów bardzo dobrze trawiona. Im więcej produktów mlecznych w paszy, tym bardziej jest ona zbliżona do mleka lochy, które zawiera około 5% laktozy. Dostarcza ona blisko 40% energii potrzebnej prosiętom…

Benedykt Pepliński

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Covid-19 a rynki rolne

Kiedy w grudniu 2019 roku w serwisach informacyjnych pojawiały się pierwsze informacje o koronawirusie, znanym dziś jako covid-19, mało kto miał wyobrażenie, jaki będzie jego wpływ na nasze życie i jakie przyniesie skutki dla naszej gospodarki.

Gdy choroba dotyczyła dalekich Chin, większość z czytelników zapewne nie za bardzo się nią interesowała, traktując ją jako jedną z kolejnych chorób, których i tak jest wiele. Np. producentów świń na zachodzie kraju bardziej interesowało rozprzestrzenianie się innego wirusa, z którym w Polsce już się dość oswoiliśmy, tj. ASF.

Jeśli chodzi o nasz sposób funkcjonowania, to już sporo wiemy, doświadczając ograniczeń w przemieszczaniu się, rezygnując z większości spotkań rodzinnych, ale również z rozmów i wypicia kawy z osobami przywożącymi nam zakupione produkty, czy też kupujących nasz żywiec, ograniczając wyjazdy, nawet te niezbędne (np. po środki produkcji, części zamienne). Nie wiemy tylko jak długo będziemy tak żyć i kiedy epidemia ustąpi albo czy w ogóle ustąpi, kiedy będzie opracowana skuteczna szczepionka lub lek. Dużo trudniejsza jest odpowiedź na drugie pytanie, gdyż jego skutki będą w dużej mierze wynikały ze skali zachorowań (na szczęście dzięki szybkim, zdecydowanym i trafnym decyzjom rządu oraz odpowiedzialnym dostosowaniu się Polaków do tych zaleceń skala zachorowań w Polsce jest jedną z niższych w Europie w przeliczeniu na milion mieszkańców) oraz tempa odmrażania gospodarki…

Renata Grudzińska

Technical Manager

Primary Diets

Odchować jak najwięcej prosiąt w dobrej kondycji

Liczebność i wielkość urodzonych prosiąt kształtuje się w czasie od inseminacji do porodu. Czas od porodu natomiast to okres, który decyduje o liczbie odchowanych prosiąt oraz ich kondycji. Wpływa na to cały szereg prac, warunków środowiskowych i zootechnicznych.

Tym też okresem w życiu osesków zajmiemy się w niniejszym artykule.

Istotnym faktem jest masa urodzonych prosiąt. Najlepiej gdyby najmniejsze prosięta w miocie miały nie mniej jak kilogram masy ciała. Jednak rzeczywistość bywa inna i często, zwłaszcza w licznych miotach, mamy kilka prosiąt o mniejszej masie urodzeniowej. Oczywiście masę prosiąt urodzonych oraz liczbę prosiąt odchowanych definiuje wiele pośrednich i bezpośrednich czynników, najważniejsze z nich to:

– kondycja loch – starsze, otłuszczone rodzą drobniejsze prosięta, które także z powodu wielkości matki mają utrudniony dostęp do mleka, przez otłuszczoną listwę mleczną. Locha podczas porodu wydziela mleko. Prosięta o niskiej masie urodzeniowej nie są w stanie ssać matki. Doprowadza to do zastoju pokarmu w wymieniu, dochodzi do stanu zapalnego. Problem odbija się głodem prosiąt, a w konsekwencji biegunkami, stratą miotu oraz wybrakowaniem lochy,

– sposób żywienia samic prośnych – odpowiednia jakość i ilość paszy,

– status zdrowotny stada, a przy tym także profilaktyka i nadzór weterynaryjny. W stadach z jednostkami chorobowymi trudniej odchować prosięta nawet przy zwiększeniu nakładów finansowych…

Marek Gasiński

Wytwórnia Pasz LIRA w Krzywiniu

Nasienie knurów – produkować czy kupować? cz. 1

Obserwując z bliska przez ostatnie 40 lat rynek usług inseminacyjnych w Polsce, można zauważyć jak bardzo zmieniało się na przestrzeni tego okresu podejście hodowców do rozrodu.

Dotyczy to zarówno postrzegania całego, niezwykle szerokiego i, wbrew pozorom, niełatwego zagadnienia, jakim jest rozród trzody chlewnej, jak i jego elementów składowych. Jednym z tych nieodzownych elementów jest nasienie knurów. I wydawać by się mogło, że po tylu latach doświadczeń zarówno jego produkcja, jak i zasady prawidłowego postępowania i właściwego jego wykorzystywania nie powinny stanowić już dla nikogo najmniejszego problemu. Przecież, jak twierdzą specjaliści, udział knura (a przede wszystkim jakość nasienia) stanowi tylko około 20% całości przedsięwzięcia, którym jest unasienianie loch. A jednak w praktyce hodowlanej zdarzają się sytuacje, które po tylu latach doświadczeń trudno jest zrozumieć…

Zacznijmy jednak od początku…

Początek lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia to niemal prawdziwa orka na ugorze. Przekonanie, zwłaszcza tych najbardziej konserwatywnych hodowców do inseminacji loch wymagało wiele pracy, zaangażowania i zaparcia, a czasem i niezwykłej cierpliwości. W tym miejscu należą się ogromne słowa uznania pracownikom ośrodków doradztwa rolniczego oraz specjalistom ówczesnych stacji hodowli i unasieniania zwierząt. To właśnie te dwie instytucje położyły kamień węgielny pod budowę tej rozwijającej się intensywnie metody rozrodu świń…

Jacek Strzelecki

ekspert ds. chińskiego rynku rolnego

oraz rolno-spożywczego

Chińska świnia trzyma się mocno

Choć w Chinach nadal są ogniska ASF oraz pojawiła się epidemia koronawirusa, to chiński rząd realizuje od połowy 2019 roku program odbudowy hodowli świń.

3 sierpnia 2018 roku w północno-wschodnich Chinach, w Nowym Dystrykcie Shenbei, w mieście Shenyang, w prowincji Liaoning stwierdzono pierwsze ognisko afrykańskiego pomoru świń (ASF). Wirus został zdiagnozowany w hodowli liczącej 19 420 świń. Chińska służba weterynaryjna podjęła środki zaradcze. Ognisko zostało zlikwidowane. Jednak w pół roku wirus opanował cały kraj. Obecnie w Chinach łączna liczba ognisk to 165. Specjalista w zakresie ekonomii rolnictwa, chiński profesor Li Defa z China Agricultural University policzył, że w ciągu roku (od sierpnia 2018 do września 2019 roku) chińska branża trzodowa (rolnicy i przetwórcy) z tytułu ASF poniosła stratę w wysokości 1 biliona juanów, czyli 560 mld zł.

Sytuacja na rynku

W 2018 roku pogłowie świń w Chinach liczyło 428,17 mln sztuk, a ubój wyniósł 693,82 mln sztuk. Z kolei produkcja wieprzowiny osiągnęła poziom 54 mln ton, co rok do roku stanowiło spadek o 0,9%.

Chińska branża wieprzowa, pomimo rozprzestrzeniania się po kraju afrykańskiego pomoru świń, nie odczuła skutków w postaci spadku podaży i wzrostu cen. W zasadzie przez rok, pomimo ogólnokrajowej epizootii, w tym zakresie niewiele się zmieniło. Średnia cena za kilogram żywca kształtowała się w granicach 12-14 juanów (czyli 6,72-7,84 zł), prosiaka 24-26 juanów (czyli 13,44-14,56 zł), zaś wieprzowiny 12-15 juanów (czyli 6,72-8,40 zł)…