Skróty wybranych artykułów

lek. wet. Krzysztof Sieradzki

specjalista prewencji weterynaryjnej i higieny pasz

specjalista chorób trzody chlewnej

Ełk

Ku lepszemu

Nowe trendy w sposobach walki z mikotoksynami

Coraz większa świadomość występowania zagrożeń związanych z mikotoksynami generuje poszukiwanie coraz bardziej specjalistycznych rozwiązań. Są nakierowane na zwalczanie zagrożeń zgodnie ze specyfiką przewodu pokarmowego konkretnych gatunków zwierząt oraz zróżnicowaniem wiodących dla nich zagrożeń.

Mikotoksyny są toksycznymi metabolitami grzybów. Można je wyizolować ze wszystkich pasz i nasion różnych roślin. Do tej pory zidentyfikowano ponad 500 różnych mikotoksyn, które stanowią niebezpieczeństwo dla zwierząt i człowieka. Jest wiele czynników sprzyjających powstawaniu pleśni. Do najistotniejszych należy podwyższona wilgotność materiałów paszowych, podwyższona temperatura, uszkodzenia mechaniczne, występowanie szkodników zbożowych, złe warunki przechowywania, zwiększone nawożenie prowadzące do silnego wzrostu słabych roślin, niestosowanie płodozmianu powodujące łatwiejszą kumulację chorób.

Termin „mikotoksykozy” odnosi się do chorób wywołanych skutkami działania toksyn wytwarzanych przez pleśnie. Choroba rzadko przyjmuje postać kliniczną (objawy choroby stwierdzamy za pomocą zmysłów lub prostych badań). Najczęściej obserwujemy postać subkliniczną, gdzie jedynymi skutkami mogą być tylko obniżone wyniki produkcyjne lub mieszane problemy zdrowotne, których przyczyny są trudne do ustalenia…

Anna Hammermeister, Tadeusz Blicharski

PZHiPTCh „POLSUS”

Wsparcie dla producentów trzody chlewnej

Wkrótce wejdzie w życie rozporządzenie w sprawie realizacji przez ARR zadań związanych z ustanowieniem nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka i rolników w innych sektorach hodowlanych. Stanowi ono jeden z elementów pakietu wsparcia rolnictwa, który został uruchomiony przez Komisję Europejską w związku z trudną sytuacją na rynkach rolnych.

Na mocy rozporządzenia 2016/1613 z 8 września 2016 r. Komisja Europejska udostępniła państwom członkowskim pomoc finansową w wysokości 350 mln euro, w tym dla Polski 22 670 129 euro, tj. 98 689 872,6 zł. Projekt przewiduje przyznanie wsparcia finansowego zarówno dla producentów mleka, jak i dla producentów świń. W przypadku sektora trzodowego pomoc będzie udzielana producentowi świń na zakup loszek hodowlanych lub knurów hodowlanych w formie refundacji części kosztów zakupu ww. zwierząt.

Wsparcie jest przewidziane również dla producentów świń ze strefy ASF:

na zakup jałówek hodowlanych ras mięsnych lub buhajów czystorasowych ras mięsnych, umożliwiając im podjęcie alternatywnej produkcji oraz

na pokrycie różnicy między średnią ceną zakupu netto świń wg klasyfikacji poubojowej a ceną sprzedaży uzyskaną przez producenta – w regionie oraz w tygodniu, w którym świnie zostały sprzedane…

lek. wet. Krzysztof Sieradzki MBA

specjalista prewencji weterynaryjnej i higieny pasz

specjalista chorób trzody chlewnej

Ełk

Preparaty żelazowe w profilaktyce anemii

Na większości ferm w Polsce stosuje się profilaktykę polegającą na podaniu oseskom świń w 2-5 dobie życia żelaza w formie iniekcji (domięśniowej lub podskórnej). Zazwyczaj jedno podanie preparatu jest wystarczające w zapobieganiu skutków niedokrwistości.

Właściwa opieka nad prosiętami, już od momentu urodzenia, jest bardzo istotna. Ma wpływ na wyniki osiągnięte w całym procesie produkcji. Zaraz po urodzeniu należy prosię osuszyć i zabezpieczyć pępowinę. Kluczową sprawą jest oczywiście zapewnienie odpowiedniej ilości siary, która decyduje o dobrej kondycji i odporności noworodków. Niezmiernie istotne dla noworodków są też warunki środowiskowe. Legowisko dla prosiąt musi być suche i ciepłe. Temperatura przez pierwsze dni życia powinna sięgać 32°C. Warunki takie uzyskujemy poprzez zastosowanie budek z zamontowanym promiennikiem lub maty grzewcze. Jeśli istnieje taka konieczność, to pierwszego dnia wykonujemy zabiegi obcinania ogonków i usuwania kiełków.

Jak najszybciej po urodzeniu, wszystkie prosięta powinny otrzymać preparat zawierający żelazo. Wybór preparatu dobrze skonsultować jest z lekarzem weterynarii opiekującym się fermą. Z reguły preparaty iniekcyjnie charakteryzują się lepszym działaniem z uwagi na utrudnione wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego w pierwszych dniach życia prosięcia. Osesek świński rodzi się z zapasem około 40-50 mg żelaza. Dzienne zapotrzebowanie wynosi 7-16 mg. Biorąc pod uwagę bardzo szybki przyrost masy ciała w pierwszych dniach życia, niedobór żelaza następuje bardzo szybko. W mleku lochy zawartość żelaza jest bardzo mała. Prosięta w pierwszych dniach życia mogą pobrać go tą drogą tylko 1,0-1,6 mg/szt./dziennie…

Piotr Kołodziejczyk

Gniezno

Znakowanie trzody chlewnej zgodnie z obowiązującymi przepisami

Obecny w Polsce od lutego 2014 roku wirus afrykańskiego pomoru świń ASF u dzików i trzody chlewnej poza konsekwencjami gospodarczymi i ekonomicznymi spowodował również poważne zmiany w prawie, które dotyczą producentów i hodowców trzody chlewnej na terenie całego kraju. Okazuje się, że choroba, zupełnie inaczej niż wcześniej przewidywano, rozprzestrzenia się stosunkowo powoli w populacji dzikich zwierząt.

Czynnikiem, który spowodował szybkie przemieszczanie i rozprzestrzenienie się afrykańskiego pomoru świń w Polsce był człowiek. Człowiek nieodpowiedzialny, lekkomyślny i bez wyobraźni. W skutek nielegalnego obrotu zwierzętami ta niebezpieczna choroba pojawiła się już w sumie w 23 gospodarstwach, w których utrzymywane były świnie. Ogniska ASF stwierdzono w trzech województwach: podlaskim, lubelskim i mazowieckim. Obostrzeniami objęto duże obszary na terenie tych województw, w których producenci trzody chlewnej jeszcze przez wiele miesięcy, jeśli nie lat będą z tego powodu mieli spore problemy z produkcją i ze zbytem żywca wieprzowego. Był to jeden z głównych powodów wprowadzenia nowych przepisów mających uszczelnić system obrotu zwierzętami.

23 września ub.r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej podpisał specustawę wprowadzającą m.in. poważne zmiany w znakowaniu i rejestracji trzody chlewnej w naszym kraju. Ustawa ta weszła w życie 18 października. Od tego dnia wszystkie świnie w Polsce muszą być oznakowane numerem siedziby stada: PL + 12 cyfr.  Przepis ten, o ile słuszny i potrzebny, wywołał sporo kontrowersji wśród producentów i hodowców trzody chlewnej. Okazało się bowiem, że w zapisach ustawy brakuje precyzji i zdrowego rozsądku. Zabrakło konsultacji społecznych, których nie wymaga proces legislacyjny w przypadku tzw. specustaw. Zarówno rolnicy, jak i urzędnicy – ci agencyjni i weterynaryjni – różnie zrozumieli nowe wymogi. Praktycy podnieśli alarm, że fizycznie niemożliwe jest wypełnienie niektórych nowych obowiązków. W ustawie bowiem czytamy…

Zygmunt Pejsak
Zakład Chorób Świń Państwowego Instytutu Weterynaryjnego –
Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach

Afrykański pomór świń – doświadczenia wynikające z 33 miesięcy walki z chorobą

Od lutego 2014 roku do końca października stwierdzono w naszym kraju 119 przypadków afrykańskiego pomoru świń (ASF) u dzików i 23 ogniska tej choroby u świń. Czynnik etiologiczny choroby, którym jest wirus ASF (ASFV) wykryto przede wszystkim u padłych dzików znalezionych w lesie lub na polu. Niestety, jak wspomniano, 23 razy ASF zdiagnozowano u świń domowych; ostatni raz 30.09.2016 r.

Przyczyną wybuchu ognisk choroby w każdym przypadku było nieprzestrzeganie podstawowych zasad bioasekuracji, w tym przede wszystkim wprowadzenie do chlewni świń zakażonych ASFV zakupionych z nieznanego źródła pochodzenia, a w dalszej kolejności zlewek zanieczyszczonych ASFV. Szczegółowe dane dotyczące źródeł i wektorów ASF w poszczególnych ogniskach zaprezentowano w Tab. 1.

W okresie ostatniego lata (23.06-30.09.2016 r.) z niepokojem obserwowano niespotykany wzrost liczby ognisk ASF w naszym kraju. W czasie tym wykryto 20 ognisk – przede wszystkim w gospodarstwach drobnotowarowych. W październiku br. nie wykryto ani jednego ogniska, co może wskazywać, że sytuacja w omawianym zakresie została, jak na razie, opanowana. Lokalizację przypadków i ognisk ASF w Polsce od pierwszego przypadku i pierwszego ogniska ASF zaprezentowano na rycinach 1 i 2.