Diagnostyka kliniczna i laboratoryjna afrykańskiego pomoru świń (ASF) – potencjalne problemy w interpretacji wyników badań laboratoryjnych oraz możliwe scenariusze ich rozwiązania
Grzegorz Woźniakowski
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wydział Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych
Katedra Diagnostyki i Nauk Klinicznych
Diagnostyka kliniczna i laboratoryjna afrykańskiego pomoru świń (ASF) –
potencjalne problemy w interpretacji wyników badań laboratoryjnych oraz możliwe scenariusze ich rozwiązania
Afrykański pomór świń (ASF) jest jedną z chorób zakaźnych świń oraz dzików, podlegającą obowiązkowi urzędowego zwalczania oraz zgłaszania jej występowania do odpowiednich organów administracji weterynaryjnej, w tym w ostatecznie do Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).
Pomimo ponad 100 lat od pierwszego stwierdzenia choroby w Kenii w 1921 roku oraz wielu wysiłków podejmowanych w celu opracowania efektywnych środków zwalczania choroby, nadal stanowi ona poważne zagrożenie potencjalnie dla wszystkich regionów na świecie. Wartym wspomnienia jest fakt ponownego wystąpienia choroby po ponad 40 latach jej braku na terenie Republiki Dominikany czy Haiti, co wskazuje na ciągle niewielką wiedzę dotyczącą jej epidemiologii. Choroba „odradza” się prawdopodobnie na skutek zaniedbań w zakresie bioasekuracji oraz ciągle zbyt ograniczonej świadomości osób zaangażowanych w produkcję i obrót trzodą chlewną (Ryc. 1).
W związku z brakiem skutecznej szczepionki przeciwko ASF nadal jedynym środkiem prewencji szerzenia się ASF jest administracyjne zabijanie wszystkich świń w gospodarstwie, w którym na podstawie wyników badań laboratoryjnych potwierdzono chorobę. Ostatnie, wstępne wyniki badań w Wietnamie dotyczące zastosowania prototypu szczepionki przeciwko ASF na bazie rekombinowanego szczepu wirusa ASFV pozbawionego genu I177L, odpowiadającego za chorobotwórczość tego patogenu, są jedynie częściowo zadowalające, ponieważ wskazują na częściową protekcję poszczepienną pośród immunizowanych świń…