Michał Dudek

Stacja Knurów MAXYGEN Andrzejów

Marek Gasiński

Wytwórnia Pasz LIRA Krzywiń

Inseminacyjne nowości

Okres ostatnich kilku lat na polskim rynku sprzętu inseminacyjnego obfitował w liczne nowości w tym zakresie. Wraz ze sprzętem do unasieniania trzody chlewnej pojawiały się również nowe metody unasieniania i techniki wspomagające rozród. Część z nich spotkała się z dużym zainteresowaniem i życzliwym przyjęciem przez polskich hodowców. Wiele znalazło powszechne zastosowanie w praktyce hodowlanej.

Jedną z tych metod i zarazem nowości sprzętowych, które znalazły uznanie krajowych hodowców świń jest kateter Gedis, oferowany przez jedną z firm inseminacyjnych. Jest to połączenie kateteru i pojemnika do nasienia. Gedis zbudowany jest z polistyrenowego trzonu, na którym trwale umocowany jest silikonowy balonik. Ta hermetyczna i sterylna konstrukcja, między innymi poprzez brak kontaktu nasienia ze środowiskiem zewnętrznym, wydatnie poprawia jakość oferowanego w nim nasienia. Kateter dostarczany jest hodowcom w szczelnie zamkniętym woreczku i jest z niego rozpakowywany bezpośrednio przed zabiegiem. Wtłoczone do balonika nasienie, dzięki sprężystości silikonu, tworzy w jego wnętrzu ciśnienie pozwalające na samoczynne deponowanie go w drogach rodnych samicy. Zaletami tych kateterów są: łatwość wykonania samego zabiegu oraz znaczne skrócenie czasu jego trwania.

Nasienie konfekcjonowane w kateterach Gedis nie wymaga podgrzewania przed zabiegiem a zastosowany tutaj specjalny rozcieńczalnik gwarantuje długi czas przechowywania nasienia i zapewnia wysoką jego jakość.

Nieco inną, lecz również stosowaną w wielu polskich fermach metodą unasienienia jest tzw. pozaszyjkowa metoda deponowania nasienia knurów. Do dróg rodnych samicy podczas jednego zabiegu inseminacyjnego wprowadza się znacznie mniejszą niż powszechnie zalecaną (ok. 3 miliardów) liczbę plemników w jednej dawce. Sprzęt do unasieniania pozaszyjkowego składa się z dwóch kateterów, zasadniczego o znanych już powszechnie kształtach: spiralnym lub gąbkowym, wewnątrz niego znajduje się nieco mniejszy, giętki kateter o długości ok. 70 cm i średnicy wewnętrznej ok. 1,5 mm. Po wprowadzeniu do szyjki macicznej kateteru głównego, wewnętrzną wkładkę wprowadza się do trzonu macicy. Tam deponuje się dawkę inseminacyjną o objętości 15-20 ml, zawierającą ok. 0,5 do 1,0-1,5 miliarda plemników. Pewną uciążliwością tej metody jest konieczność skutecznego unieruchomienia lochy podczas wykonywania zabiegu, co w systemie grupowego utrzymania loch jest zadaniem trudnym do wykonania.

Ciekawą ofertą producentów sprzętu inseminacyjnego są pojedynczo pakowane katetery, dodatkowo zaopatrzone w specjalny sterylny żel. Ich zadaniem jest poprawa higieny wykonania zabiegu inseminacyjnego. Kateter, wraz z plastikowym, obojętnym dla organizmu zwierzęcia woreczkiem, wprowadza się do pochwy lochy na głębokość ok. 5-7 cm. Delikatnym pchnięciem przerywa się plastikową osłonkę i idealnie czysty, pokryty żelem kateter wprowadza się do macicy; model ten staje się coraz popularniejszym i coraz częściej stosowanym rozwiązaniem.