Możliwe ograniczenia płynące z selekcji w kierunku maksymalizacji liczebności i masy miotu
W hodowli trzody obserwujemy, że wraz ze zwiększającą się liczebnością miotów hodowcy mają rosnące trudności z dotyczącym nich zarządzaniem i odchowem prosiąt.
Jest to związane chociażby z niewystarczającą liczbą sutków lochy czy odpowiednią laktacyjną dawką pokarmową w stosunku do bardzo licznego miotu. Powoduje to, że konieczne są interwencje ze strony hodowcy w celu zadbania o wykarmienie prosiąt do czasu odsadzenia. Jednak problematyczna jest również mniejsza masa urodzeniowa prosiąt i zwiększone ryzyko martwych urodzeń. Liczne mioty są także bardzo dużym obciążeniem energetycznym dla loch i bez dodatkowego wsparcia takie osobniki mogą mieć później problemy z wydajnością reprodukcyjną. Niemniej, liczebność miotu pozostaje cechą o wysokiej istotności ekonomicznej, a przez to nadal kontynuowana jest selekcja w kierunku jej zwiększania. Najlepiej w ostatnim czasie pokazują to wyniki ze stad duńskich, gdzie podawany jest wzrost z 11,7 żywo urodzonych prosiąt w roku 2000 do 17,5 w roku 2019 (Raport roczny SEGES, 2020)…
