Nowy wariant szczepu wirusa zespołu rozrodczo-oddechowego PRRSV 1-4-4 L1C – niedoceniane zagrożenie w hodowli trzody chlewnej w Europie
Zespół rozrodczo oddechowy świń (PRRS) stanowi poważny problem w produkcji trzody chlewnej na całym świecie, wpływający w znaczącym stopniu na opłacalność produkcji.
Choroba ma stosunkowo długą historię – jej pierwszego wykrycia i opisu dokonano w Stanach Zjednoczonych Ameryki (USA) w 1987 roku, gdy wspominano o niej jako „tajemniczej chorobie świń”. W latach 90. PRRS pierwotnie nazywano „chorobą niebieskiego ucha” ze względu na charakterystyczną wybroczynowość okolic uszu. Pierwsze skuteczne próby izolacji wirusa PRRS (PRRSV) miały miejsce w Holandii w 1991 roku. Wyizolowany czynnik etiologiczny zespołu chorobowego świń nazwano „Lelystad”. Równolegle w USA wyizolowano od świń szczep terenowy tego wirusa, który nazwano VR-2332. Po raz pierwszy nazwę PRRS sprecyzowano podczas Międzynarodowego Sympozjum PRRS w 1992 roku, w Saint Paul, Minnesota (USA). Czynnik etiologiczny (PRRSV) sklasyfikowano wówczas do rodziny Arteriviridae (do rodzaju Porartevirus) w obrębie rzędu Nidovirales wraz z rodzinami: Coronaviridae, Roniviridae i Mesoniviridae. Ze względu na wysoki stopień różnorodności genetycznej PRRSV wyodrębniono dwa warianty wirusa, tj. PRRSV-1 (znany jako genotyp europejski – 1) i PRRSV-2 (znany jako genotyp północnoamerykański – 2)…
