Zbigniew Domagalski

Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, Oddział Poznań

Wentylacja mechaniczna w budynku inwentarskim

Wjednym z poprzednich wydań Trzody Chlewnej omówione zostały rodzaje wentylacji naturalnej i elementy służące do jej realizacji. Teraz przedstawione zostaną niektóre pojęcia występujące w wentylacji mechanicznej oraz niektóre elementy składowe tego systemu.

Rodzaje wentylacji mechanicznej

Wśród systemów wentylacji mechanicznej rozróżnia się systemy podciśnieniowe, nadciśnieniowe i neutralne. Nad przepływem powietrza można tylko wtedy zapanować, gdy powietrze wchodzi do pomieszczenia wyłącznie przez zaplanowane wcześniej otwory. Aby został spełniony ten warunek, zaleca się wybór podciśnieniowego systemu wentylacyjnego, w przypadku gdy powierzchnia nieszczelności stanowi więcej niż 30% planowanych otworów wlotowych zimą. Budynek uznaje się za szczelny wtedy, gdy suma nieszczelności stanowi najwyżej 30% powierzchni wprowadzanego powietrza w zimie. Ten jak i inne sposoby wentylacji mechanicznej realizowany jest przez wentylatory umieszczone w ścianach bocznych albo w dachu budynku. Powietrze tuż za wentylatorem ma dużą energię, przeciwnie do powietrza wchodzącego, które ma małą energię i porusza się po drodze najmniejszego oporu, wchodząc nie tylko przez zaprojektowane wloty ale również przez nieszczelności w oknach, drzwiach i otworach w systemach żywienia i usuwania gnojowicy. Jak wobec tego określić ilość powietrza, którą należy doprowadzić i wyprowadzić z budynku? O tym informuje wskaźnik zwany wielkością wentylacyjną.

Wielkość wentylacyjna

Jest to wskaźnik, mówiący o tym jaką ilość powietrza należy doprowadzić do pomieszczenia inwentarskiego w ciągu godziny, w przeliczeniu na jednostkę masy zwierząt – zwykle na sztukę fizyczną (SF) lub dużą jednostkę przeliczeniową (DJP). Wielkość tą określa się w m³/h/SF. W tabeli 1 przedstawione są zalecane wartości wielkości wentylacyjnej.

Tabela 1. Wielkości wentylacyjne dla wybranych grup zwierząt