Małgorzata Kasprowicz-Potocka

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Żywienie na mokro to dobre rozwiązanie

Żywienie na mokro jest jednym z najbardziej ekonomicznych rozwiązań w produkcji trzody chlewnej. Hodowcy polscy i zagraniczni, którzy zainwestowali w ten sposób żywienia, chwalą go sobie ze względu na liczne zalety. W Danii i Szwecji ponad 60% tuczników oraz loch karmionych jest paszami płynnymi, natomiast w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Holandii, Francji system żywienia płynnego funkcjonuje w około 30-40% gospodarstw.

Tucz przy użytkowaniu systemu na mokro trwa od 90 do 110 dni, w zależności od założonej masy ubojowej. Oszczędność jest wyceniana na ok. 30-40 zł na tucznika, jednak w rzeczywistości jest ona uzależniona od aktualnej ceny żywca i cen oraz dostępności produktów ubocznych. Koszty budowy instalacji żywienia płynnego są uzależnione m.in. od konstrukcji obiektu i opcji wyposażenia. Koszt wyposażenia chlewni na 1000 tuczników wynosi średnio od 150-200 tys. zł netto. Opłacalność budowy instalacji (wg kalkulacji firm) występuje w przypadku obiektów na co najmniej 1000 szt. tuczników i większych. W przypadku budynków mniejszych, czas zwrotu inwestycji jest bardzo długi.

W typowym żywieniu na mokro, pasza i woda są utrzymywane oddzielnie i mieszane dopiero przed samym wprowadzeniem do koryta. Bardzo często jednak w praktyce prowadzone są systemy mieszane np. ze wstępną fermentacją, w których żywienie polega na zmieszaniu składników wcześniej i wspólnym ich okresowym przechowywaniu. Instalacje do skarmiania pasz na mokro uwzględniają różne rozwiązania techniczne, uzależnione od specyfiki produkcji, potrzeb i możliwości hodowcy.

Linia do żywienia na mokro składa się najczęściej z systemu wag umożliwiających precyzyjne dozowanie surowców paszowych, śrutowników, mieszalników lub zbiorników fermentacyjnych, a także systemu do płukania instalacji oraz czujników monitorujących pracę systemu i filtrów wyłapujących zanieczyszczenia mechaniczne. Centrum instalacji stanowi mieszalnik, w którym następuje homogenizacja i wymieszanie wszystkich komponentów paszy. Następnie, dzięki specjalnym pompom, gotowa zawiesina jest rozprowadzana za pomocą rurociągów po całym obiekcie.

Skład mieszanki paszowej dla poszczególnych grup trzody ustala program komputerowy, który kontroluje także cały proces produkcji mieszanki i decyduje o ilości zadawanej paszy. Ilość zadawanej mieszanki reguluje dopływ mieszanki do koryt poprzez otwieranie i zamykanie zaworów elektronicznych. System komputerowy monitoruje także pobranie paszy i przyrosty zwierząt. Używana do płukania woda jest przy kolejnym karmieniu wykorzystywana do przygotowania mieszanki pokarmowej. Kompleksowe rozwiązania obejmują także wymianę powietrza, a wiele nowoczesnych rozwiązań jest energooszczędnych.